Επισκεπτήριο αγάπης

Τις τελευταίες εβδομάδες σχεδόν κάθε μέρα πάντα εκεί στις 8:30 με 9:00 το πρωί χτυπά το θυροτηλέφωνο!
Είναι ο ταχυδρόμος !
Για να μου αφήσει φακέλους μικρούς, μεγάλους, απ´ όλη την Ελλάδα, φακέλους με γραμματόσημα, στρογγυλές σφραγιδες, ευχές και αγάπη!
Κάποιες φορές πρέπει να κατέβω, για να υπογράψω στα συστημένα που μου στέλνετε, έχουμε λοιπόν ας πούμε γνωριστεί, με τον ταχυδρόμο της γειτονιάς μου.
Είναι ένας καλοβαλμένος κύριος, γύρω στα 50, έχει γκρίζα μαλλιά, με κρεμασμένα τα γυαλιά του σε δυο κορδονάκια μπροστά στο στήθος του!
Πάντα καλοντυμένος και καθαρός και πάντα μου χαμογελάει !
Σήμερα λοιπόν συνεπής στο ραντεβού του πήρε το θάρρος και με ρώτησε
-Τι κάνετε εδώ ;
Του εξήγησα πως έχουμε ζητήσει από τον κόσμο να μας στέλνουν χριστουγεννιάτικες κάρτες, για τους ανθρώπους που νοσηλεύονται στα αντικαρκινικά νοσοκομεία, γιατί αυτή την περίοδο δεν επιτρέπονται τα επισκεπτήρια και είναι μόνοι τους.
-και ο κόσμος ανταποκρίθηκε τόσο πολύ;
Με ρώτησε, με θαυμασμό!
-Ναι του απάντησα τόσο πολύ, συγνώμη που σας ταλαιπωρούμε
-Τι λέτε τώρα; Χαρά μου να συμμετέχω έστω έτσι!
Μου απάντησε και νομίζω πως βιάστηκε να φύγει για να μην δω το βλέμμα του…

Πίστη Κρυσταλλίδου
#επισκεπτήριοΑγάπης