Πώς καταδέχεσαι να είσαι σε μια σχέση
που στηρίζεται στην ανάγκη;
Δεν μπορεί το θεμέλιο μια σχέσης να είναι η ανάγκη , δεν μπορείς να αγαπάς κάποιον γιατί τον χρειάζεσαι , δεν γίνεται να είσαι εκεί γιατί δεν μπορεί να «κάνει» χωρίς εσένα!
Και φυσικά δεν μιλάω για κάποιες δύσκολες στιγμές που έρχονται στη ζωή μας και προφανώς θα σταθείς ή θα στηριχθείς στον άλλον!
Μιλάω για την αφετηρία της σχέσης , όποιας σχέσης φιλικής, ερωτικής , οικογενειακής … γιατί αυτή η σχέση είναι δοσοληψία, σου έδωσα μου χρωστάς, με έσωσες σου οφείλω !
Αγαπάμε κάποιον για εκείνον όχι για εμάς!
Καλημέρα 
