Ηταν το τελευταίο πράγµα που ο 52χρονος Γιώργος Οικονοµόπουλος περίµενε να ακούσει σηκώνοντας το τηλέφωνο εκείνο το πρωί. Οπως και να το κάνεις, δεν σε παίρνουν κάθε µέρα για να σου πουν ότι µπορείς να σώσεις µια ζωή. Οτι εσύ και μόνον εσύ έχεις τη δύναμη να σώσεις έναν άλλο άνθρωπο. Και όμως, αυτό άκουσε εκείνη την ημέρα στα τέλη Ιανουαρίου ο Γιώργος από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, μένοντας για λίγα δευτερόλεπτα άφωνος. Μόλις συνήλθε, είπε απλά: «Μάλιστα. Τι πρέπει να κάνω;».
Ο Γιώργος είχε γίνει δωρητής μυελού των οστών τον Ιούλιο του 2014 μετά την παρότρυνση του γιατρού πατέρα του και της νοσηλεύτριας μητέρας του, οι οποίοι είχαν δει μια ενημερωτική καμπάνια του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Οραμα Ελπίδας, που είχε ιδρυθεί λίγους μήνες νωρίτερα. «Δεν δίνεις κι εσύ;». Αιμοδότης από 18 ετών, άρα εξοικειωμένος με την εθελοντική προσφορά, δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά. «Πήγα, έδωσα επίχρισμα, μπήκα στην τράπεζα εθελοντών δοτών και το ξέχασα. Μέχρι που με θυμήθηκαν φέτος» λέει στην «Κ». Ηταν από τους πρώτους εθελοντές στην Ελλάδα. Σήμερα στο Οραμα Ελπίδας έχουν δώσει επίχρισμα 150.000 εθελοντές δότες. Ο Γιώργος ήταν ο Νο 272 δότης μυελού.
Από την πρώτη στιγμή ένιωσε μια σύνδεση με τον άγνωστο ασθενή στην άλλη άκρη αυτής της αλυσίδας. Πρόκειται για έναν άνδρα από την Ευρώπη –για λόγους προστασίας των ασθενών τηρείται ανωνυμία– ο οποίος πάσχει από κάποιο σοβαρό αιματολογικό νόσημα. Η συμβατότητά τους ήταν απόλυτη, 10 στα 10 αντιγόνα. Να εξηγήσουμε εδώ πόσο σπάνιο είναι αυτό, πόσο σημαντική η σχέση αυτών των δύο άγνωστων ανθρώπων: Τα HLA αντιγόνα είναι ειδικά μόρια που εκφράζονται πάνω στα κύτταρα, τα οποία είναι διαφορετικά σε κάθε άτομο και καθορίζουν τον «ιστικό τύπο» του. Επειδή είναι ιδιαίτερα ποικιλόμορφα, ο αριθμός των διαφορετικών ιστικών τύπων είναι τεράστιος με αποτέλεσμα να καθιστούν την εξεύρεση δύο ατόμων με τον ίδιο ιστικό τύπο ιδιαίτερα δύσκολη. Η πιθανότητα HLA-ομοιότητας δύο τυχαίων ατόμων κυμαίνεται από 1:20.000 έως και 1:1.000.000. Επειδή τα αντιγόνα HLA είναι κληρονομικά, η πρώτη αναζήτηση κατάλληλου δότη για έναν ασθενή με πιθανότητα 25% επιτυχίας γίνεται ανάμεσα στα αδέλφια του. Μόνο το 1/3 των ασθενών θα βρει συγγενή συμβατό δότη. Για τους υπόλοιπους, θα πρέπει να αναζητηθεί μη συγγενής δότης ανάμεσα σε εθελοντές δότες μυελού των οστών. Διαβάστε το άρθρο της Λίνας Γιάνναρου στην Καθημερινή εδώ
