πίστευα ότι ο «καρκίνος» δεν θα μπορούσε να συμβεί σε κάποια ν σαν εμένα…⠀⠀Ξέρεις.Ήταν για κάποιον άλλο….⠀⠀Ήμουν 31.⠀
Τα παιδιά μου δεν ήταν ακόμη 4 και 4 μηνών.⠀Ήμουν υγιής.⠀Μέχρι που δεν ήμουν. Στάδιο 4, Λέμφωμα Hodgkin.⠀
Εκείνη την ώρα, στροβιλίζεσαι με ανησυχία, φόβο και άγνωστο, και θυμό, και φυσικά τι θα συμβεί…⠀⠀Φταίω εγώ;⠀Πώς θα μπορούσα να το αποτρέψω αυτό;⠀Γιατί δεν το κατάλαβα νωρίτερα;⠀Τι έκανα λάθος;
Φοβόμουν επίσης τόσο πολύ, τόσο φοβόμουν μην χάσω τα μαλλιά μου.⠀⠀
Απλώς δεν ήθελα να με λυπούνται ;⠀Δεν ήθελα οι άνθρωποι να με βλέπουν αδύναμη .⠀Δεν ήθελα να είμαι το θέμα συζήτησης.⠀Και σίγουρα δεν ήθελα να δείξω δημόσια την αδυναμία μου με τα αραιά μαλλιά μου….⠀
Ίσως οι συμμαχητές μου να γνωρίζουν αυτό το συναίσθημα.
Ο καρκίνος τα έπαιρνε όλα, δεν μπορούσα να κρατήσω τα μαλλιά μου.⠀Φοβήθηκα, ναι, αλλά το πιο περίεργο συνέβη καθώς ξεκίνησε η μάχη…⠀⠀Καθώς ήμουν σωματικά πιο αδύναμη, πιο αδύνατη και πιο χλωμή, και τα μαλλιά μου άρχισαν να πέφτουν…⠀⠀
Κάτι μέσα μου έγινε πιο δυνατό…..⠀Αυτοπεποίθηση; Πίστη; Ελπίδα;⠀
Πιστεύω ακράδαντα ότι ο Θεός μου χάρισε αυτή τη μάχη;⠀⠀⠀
Κάθε χημειοθεραπεία με σημάδευε, με αποδυνάμωνε και όμως με ξύπνησε πνευματικά.⠀
Είναι περίεργο να κοιτάζω πίσω σε αυτές τις φωτογραφίες – και να ξέρω ότι στην πραγματικότητα δεν ένιωσα ποτέ πιο δυνατή.⠀
Δεν είμαι σίγουρη, αλλά ξέρω…⠀⠀Σε όποια καταιγίδα κι αν βρίσκεστε, όποιον φόβο κι αν έχετε, ό,τι πιστεύετε ότι θα είναι το τέλος για κάτι που αγαπάτε…⠀⠀Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το εξηγήσεις αυτό, αλλά όπου είσαι αδύναμος,ο Θεός σου δίνει δύναμη να τα ξεπεράσεις όλα.
Αλλά το κλειδί, το κλειδί για αυτό είναι να πιστεύετε ακράδαντα ότι η μάχη σας συμβαίνει για εσάς, όχι σε εσάς.⠀
⤵️⤵️Επιζώντες από καρκίνο- συστήσου. Θέλω να σε δω δυνατό.
σε ελεύθερη μετάφραση απο :
