Η Εύα ήταν 2 ετών όταν άρχισε να παραπονιέται ότι πονούσε το κάτω μέρος της. Μισούσε τις βόλτες με το αυτοκίνητο γιατί θα της έκαναν χειρότερο τον πόνο.
Η Εύα είναι από την Ολλανδία 🇳🇱. Καθώς ο πόνος της χειροτέρευε, άρχισε να αποφεύγει να κάθεται κανονικά. Οι γονείς της ανησύχησαν και την πήγαν στο γιατρό.
Υπέθεσαν ότι η Εύα είχε δυσκοιλιότητα, οπότε την έστειλαν σπίτι με φάρμακα. Δυστυχώς, τα πράγματα έγιναν χειρότερα από εκεί.
Η Εύα επισκέφτηκε άλλο γιατρό που δεν φαινόταν να ανησυχεί πολύ για τα συμπτώματά της. Σε αυτό το σημείο η Εύα είχε αρχίσει να χάνει την όρεξή της και δεν άντεχε το βάρος στο πόδι της.
Οι εξουθενωμένοι γονείς της δεν ήξεραν πού ή σε ποιον να απευθυνθούν για απαντήσεις. Λίγες μέρες αργότερα ανάγκασαν έναν παιδίατρο να δει την Εύα και να την πάρει στα σοβαρά.
Εισήχθη λόγω υποσιτισμού καθώς είχε χάσει πολύ βάρος σε εκείνο το σημείο. 3 μέρες αργότερα έκανε τελικά μαγνητική τομογραφία. Υπήρχε ένας όγκος μεγέθους πορτοκαλιού μανταρινιού στην ουρά της. Μεγάλωσε και κατανάλωνε τα νωτιαία νεύρα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να περπατήσει.
Ο όγκος ήταν επίσης η αιτία για όλο τον πόνο, την ενόχληση και την αδυναμία να αδειάσει την κύστη της. Οι γονείς της Εύας δεν κατάλαβαν ποτέ το τελευταίο γιατί δεν είχε ακόμη εκπαιδευτεί στο γιογιό. Της τοποθετήθηκε ένας ουροποιητικός καθετήρας αμέσως.
Μεταφέρθηκε σε ένα νοσοκομείο Παίδων όπου της έκαναν πολλές εξετάσεις, από απεικονίσεις μέχρι εργαστήρια. Εφόσον οι γιατροί της υποψιάζονταν καρκίνο, την ίδια μέρα πήρε ένα πορτ.
Η αναφορά παθολογίας έφερε άσχημα νέα – η Εύα είχε σάρκωμα Ewing, έναν τύπο καρκίνου των οστών. Είχε ήδη εξαπλωθεί στους πνεύμονές της, αφήνοντάς της μια εκπληκτική πιθανότητα επιβίωσης 20%.
Η Εύα πέρασε από 6 γύρους χημειοθεραπείας, ακολουθούμενες από 30 συνεδρίες ακτινοθεραπείας πρωτονίων, άλλους 8 γύρους χημειοθεραπείας και τέλος 10 συνεδρίες ακτινοβολίας πνευμόνων.
Η Εύα κηρύχθηκε ελεύθερη νόσου 1 χρόνο μετά τη διάγνωση! Παρέμεινε αισιόδοξη και χαρούμενη κατά τη διάρκεια της θεραπείας και έδειξε στον καρκίνο ποιος είναι το αφεντικό!
Μη σταματάς ποτέ να χαμογελάς, Εύα!
