2oς όροφος δωμάτιο 46
Αυτή η μέρα που μου άλλαξε την ζωή αυτή η μέρα που άλλαξε κεφάλαιο στο βιβλίο μου.
Εκεί ξαπλωμένη δίπλα στην τζαμαρία κοίταζα τα όνειρα μου να απομακρύνονται οι σκέψεις τότε ήταν αρνητικές δεν ήξερα αν θα…..
Κι όμως μέσα βαθιά μου είχα μια φλόγα μια ελπίδα εκείνη της νίκης όμως δεν ήξερα
Άναβα από βραδύς το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο σκεφτομενη πως θα είναι η επόμενη μέρα χωρίς το ένα μου στήθος θα ένιωθα το ίδιο γυναίκα θα έχανα την αυτοπεποίθησή μου; Ερωτήματα που τότε δεν μπορούσα να απαντήσω
Ήμουν εκεί δίπλα στην τζαμαρία και προσευχόμουν να μείνω ζωντανή μόνο για να μεγαλώσω τα παιδιά μου.
Και έγινε το χειρουργείο το πρώτο πράγμα που έκανα όταν ξύπνησα ήταν να βάλω το χέρι μου εκεί να αγγίξω να δω
Τότε ακόμα με ένοιαζε για το τι θα υπήρχε εκεί
Και η επέμβαση πέτυχε το πρώτο βήμα της μάχης είχε γίνει ένα μέρος του καρκίνου το είχα ξεφορτωθεί έμεναν οι μεγάλες μάχες για να καταφέρω να τον κοιμίσω.
Όχι δεν θέλω εσύ που το διαβάζεις να λυπηθείς ούτε να στεναχωρέθεις θέλω εσύ που το διαβάζεις να είσαι συνεπείς στον εαυτό σου να σε αγαπήσεις και να κάνεις ένα δώρο σε σένα μια εξέταση ζωής λίγων μόνο λεπτών είναι αρκετό για να μην βρεθείς σε εκείνη την τζαμαρία για να μην χρειαστεί να βλέπεις τα όνειρα σου να ξεμακραίνουν
Δες την πραγματικότητα χωρίς φόβο ο καρκίνος είναι εδώ στην διπλανή πόρτα χτυπάει και την δική μας εκεί που δεν το περιμένουμε τρέξε πρόλαβε τον κλείσε του την πόρτα κατάμουτρα.
Έτυχε ο δικός μου ο καρκίνος να είναι στον παγκόσμιο μήνα κατά του καρκίνου του μαστού και όχι για μένα τίποτα δεν είναι ροζ όλα είναι γκρι και άλλες φορές μαύρα απλά με την πρόληψη βάλαμε λευκό φόντο και είμαστε εδώ.
Η πρόληψη σώζει ζωές ενημερώσου-τρέξε -πρόλαβε.
Μαρία Σφακιανάκη
Πηγή: Εθελοντές Δότες Μυελού των Οστών Σητείας