Για κάποιον που διαγνώστηκε με καρκίνο, συγκεκριμένες λέξεις μπορεί να είναι παρηγορητικες η βλαβερές.
Όταν πάλευα τον καρκίνο οι άνθρωποι μου λέγανε
«Δεν μοιάζεις να έχεις καρκίνο«. Και το σχόλιο
«ΟΥΑΟΥ, είσαι τόσο δυνατή«. Κι έπειτα υπάρχει και το σχόλιο που μου κάνουν τώρα που είμαι σε ανάρρωση
«Δεν μοιάζεις καν σαν να πέρασες καρκίνο«
Πώς πρέπει να μοιάζει ένας ανθρώπου που παλεύει με τον καρκίνο δηλαδή;
Φαλακρός κι άρρωστος;
Η σωστή απάντηση είναι πως ο καρκίνος δεν έχει πρόσωπο.
Μπορεί να είσαι στο μανάβικο και να περάσεις δίπλα από κάποιον που έχει καρκίνο και να μην το καταλάβεις καν.
Όταν πάλευα τον καρκίνο οι άνθρωποι δεν το καταλάβαιναν μέχρι να τους το πω.
Η ατάκα «Δεν μοιάζεις να πέρασες καρκίνο» μου γυρνάει το μάτι.
Πώς υποτίθεται πρέπει να μοιάζω αφού νίκησα τον καρκίνο;
Έχω ουλές από την μάχη.
Ουλές που μπορείς να δεις με τα μάτια σου και αυτές που δεν μπορείς να τις δεις.
Το να είσαι επιζών καρκίνου είναι δύσκολο. Η μάχη δεν τελειώνει ποτέ στην πραγματικότητα.
Αλλά είναι το πώς ζεις σαν επιζών που καθορίζει το ποιος είσαι.
Επιλέγω να ευημερώ μετά τον καρκίνο. Να προχωράω μπροστά και να ζω την στιγμή. Να κρατάω τον κύκλο μου μικρό και να περιβάλλομαι από ανθρώπους που είναι καλοί για την ψυχική μου υγεία.
Κάθε επιζών καρκίνου έχει διαφορετικές εμπειρίες οπότε μην υποθέτετε για το πώς μπορεί να νοιώθει.
Μπορεί να νοιώθουν ευτυχισμένοι τη μια μέρα και λυπημένοι την επόμενη.
Προσπαθήστε να νιώσετε τη διάθεσή τους.
ΠΗΓΗ :
https://www.instagram.com/p/CMmqxWYD2Q9/?igshid=12cjcmd4z7hfx
