Πήρε ο Θεός να φτιάξει τη μέρα, όπως υποσχέθηκε πως θα το κάνει ασταμάτητα, στο καλύτερο δημιούργημα του, τον άνθρωπο.
Πήρε τα σύνεργα Του, ήταν καλοκαίρι γι’ αυτό έφτιαξε έναν μεγάλο ολόλαμπρο ήλιο και τον έστειλε να ανατείλει πίσω από το βουνό, αφού τον βούτηξε για δυο λεπτά μέσα στην θάλασσα.
Έριξε και το λεπτό τούλινο δροσερό πέπλο της αχλης, για να έχουν να ξεδιψάσουν, όσοι νωρίς το πρωί ξυπνήσουν.Έβαλε λίγο παρά πάνω κόκκινο στα σύννεφα γιατί ήταν χαρούμενος … κανένα μεγάλο κακό δεν είχε συμβεί μέσα στη νύχτα.
Ευλόγησε όλη τη γη με ένα χαμόγελο, διόρθωσε ότι του ζητήθηκε με προσευχή και κάλεσε τη Σιωπή να τον ακολουθήσει, έπρεπε να ξεκουραστεί.
Εκεί στα πόδια του όμως, παίζανε μικροί άγγελοι .
Και ένας από αυτούς, ο πιο μικρός, που ήταν ακριβώς όπως τους ξέρεις από τις ζωγραφιές του Μποτιτσέλι , είχε το θάρρος της γνώμης και το θράσος της νιότης του και είπε στο Θεό
-Πάντως Θεέ μου δεν Σε καταλαβαίνω μένεις Ξάγρυπνος όλη τη νύχτα, που οι άνθρωποι κοιμούνται και το πρωί κοιμάσαι.
Τότε ο Θεός χάιδεψε το ξανθό μπουκλωτό κεφάλι του αγγέλου και απάντησε
-Το πρωί δεν με χρειάζονται, απολαμβάνουν το δώρο της ελευθερίας και των επιλογών τους. Τους το έχω χαρίσει από την αρχή, μπορούν να αποφασίσουν και να κάνουν ότι θέλουν.
Το βράδυ όμως ξαγρυπνώ για να ακούω τις προσευχές τους,για να με νιώθουν δίπλα τους, γιατί το βράδυ η μοναξιά είναι επικίνδυνο πράγμα. Και γιατί μόνο ότι θέλεις πολύ το βάζεις στις προσευχές σου.
-Ναι αλλά δεν απαντάς σε όλες τις προσευχές τους!
–Απαντώ σε όλες τις προσευχές τους , όχι πάντα με αυτό που μου ζητούν … αλλά πάντα, με αυτό που είναι το καλύτερο για εκείνους !
Πίστη Κρυσταλλίδου
οι φωτογραφίες είναι από :
Photo by Davide Cantelli on Unsplash
Photo by Motoki Tonn on Unsplash
