Υπέροχη ιταλική ταινία που όποιος δεν την έχει δει τη συνιστώ ανεπιφύλακτα!
Πάντοτε όποιες κι αν είναι οι συνθήκες μπορούμε να βρούμε διόδους διαφυγής και να γυρίσουμε την κατάσταση στην καλύτερή της μορφή, να ψάξουμε να βρούμε τα θετικά που υπάρχουν και πιστέψτε με πάντοτε υπάρχουν και να σκεφτόμαστε αισιόδοξα ότι όλα αυτά είναι προσωρινά και θα περάσουν, γιατί η ζωή είναι ωραία σε όλες της τις μορφές.
Εμείς οι άνθρωποι με κακοήθεια και οι οικογένειές μας μάθαμε τόσο καιρό να ζούμε με προσοχή και περιορισμούς στην καθημερινότητά μας και να προσαρμόσουμε τις ζωές μας στα νέα δεδομένα. Το κάναμε και το κάνουμε καθημερινά, ξορκίσαμε το φόβο και στεκόμαστε αντιμέτωποι μπροστά στον εχθρό με δύναμη, ελπίδα και αισιοδοξία. Μάθαμε να πηγαίνουμε με χαμόγελο για τις θεραπείες μας ,τις δύσκολες θεραπείες μας , να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη για τους νοσηλευτές και τους γιατρούς μας και να χαιρόμαστε την κάθε μέρα που μας χαρίζει ο Ύψιστος εκτιμώντας τις πραγματικές αξίες της ζωής και βάζοντας στην άκρη τις μικροψυχίες μας.
Λοιπόν, νομίζω ότι τώρα εμείς η «ευπαθής ομάδα» θα πρέπει να μάθουμε στους συνανθρώπους μας ότι η αλλαγή στον τρόπο ζωής μας που θα είναι προσωρινή δε σημαίνει το τέλος του κόσμου. Ίσα-ίσα δίνει σε όλους μας την ευκαιρία που όλοι μας αναζητούσαμε μέσα στην πολυάσχολη σύγχρονη ζωή μας να περάσουμε χρόνο με τα παιδιά μας, τους συντρόφους μας, τους φίλους μας, τους γονείς μας, μακριά από τα άγχη της καθημερινότητας, να ξαναγνωριστούμε και να αναθεωρήσουμε τις πραγματικές αξίες της ζωής.
Να ξαναβρούμε την ανθρωπιά μας, να συμπαρασταθούμε και να βοηθήσουμε το συνάνθρωπο, γιατί μας αφορά όλους. Πιο το όφελος να αδειάσω τα ράφια του σούπερ-μάρκετ αν είναι να επιβιώσω σε έναν κόσμο χωρίς άλλους ανθρώπους; Μόνος ούτε στον παράδεισο.
Ψυχραιμία , σοβαρότητα λοιπόν, και υπευθυνότητα για το ξεπεράσουμε κι αυτό όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα και με το μικρότερο κόστος σε ανθρώπινες ζωές.
Α.Α.
