Mε ρωτάς αν θέλω κάτι….ναι!θέλω!
να σταματήσεις τον πόνο μου,το δηλητήριο που τρέχει στις φλέβες μου και αυτά που θα φέρει..μπορείς;
δεν στα λέω όμως!!ξέρω ότι θα κάνω την στενοχώρια σου ασήκωτη,θα σε κάνω να νιώσεις ανήμπορο και δεν το θέλω!!!!είσαι εδώ!!!στέκεσαι εδώ,δίπλα μου,πλάι μου!
Μ’ ακουμπάς σιγά σιγά,δειλά δειλά,φοβάσαι μην με πονέσεις,μη με σπάσεις σαν το κλαράκι!
Δεν κινδυνεύω από σένα..ο εχθρός έχει άλλο όνομα!
είσαι εδώ και δεν είμαι μόνη στον τιτάνιο αγώνα μου εναντίον του!
παλεύω μόνη,το ξέρω,αλλά εσύ είσαι εδώ να με σηκώσεις στο πρώτο πέσιμο,να μου σκουπίσεις τον ιδρώτα απο τον πυρετό που με καίει και με λιώνει,να μου δώσεις νερό όταν ξεραθεί το στόμα μου..να με πας στο μπάνιο όταν ακόμα και το σάλιο αρνείται πεισματικά να μείνει μέσα μου..σε νιώθω,πίστεψε με!
νιώθω την αδυναμία σου,την υπεράνθρωπη προσπάθεια σου να φανείς γελαστός ξένοιαστος φυσιολογικός όταν με βλέπεις έτσι…νιώθω τον πόνο σου!
αλλά δεν πρέπει να παρασυρθω..έχω τις μάχες μου να δώσω στα μαρμαρένια αλώνια και πρέπει να συγκεντρώσω τα όπλα μου!
ένα μόνο μπορώ να σου πω: ευχαριστώ!
ευχαριστώ που είσαι εδώ!
δεν το ακούς;
το λέω από μέσα μου…
αφιερωμένο στους αφανείς ήρωες που στέκονται διπλά μας❤️
Αθανασία
