Βασικά εγώ είμαι ο θεατής σε ένα αγώνα που αθλητής είναι ο άνδρας μου και κατόπιν συναίνεσης του θα σας γράψω την ιστορία του που ξεκίνησε πριν δυο χρόνια από κάτι ασήμαντο που ούτε το δίνουμε σημασία.
Από μια μικρή ελίτσα. Είχε φαγούρα στα πλευρά και μου ζήτησε να δω τι είναι. Ήταν μια μικρή μαύρη ελιά σαν φακή με κάτι άσπρους θύλακες επάνω παράξενη .Όλοι μας είπαν να μην το σκαλίσουμε δεν είναι τίποτε και όμως εμείς πήγαμε στο Νοσοκομείο Αφροδισίων Θεσσαλονίκης.
Καταπληκτικοί γιατροί διέγνωσαν την σοβαρότητα της κατάστασης από αυτό το μικρό ασήμαντο σημαδάκι. Άρχισε ο αγώνας αφαίρεση βιοψία και όλα τα σχετικά που δυστυχώς όλα έβγαιναν θετικά.
Είχε μελάνωμα ένας δύσκολος επιθετικός καρκίνος. Στενοχώρια κλάμα απελπισία και ένα μεγάλο γιατί; Ψάξιμο στο ιντερνετ για την πάθηση. Τρέλα όσο διάβαζε τόσο απογοητευόταν και απελπιζόμασταν όλοι μαζί του.
Ξεκινήσαμε σε εξωτερικό ογκολόγο ειδικό στο μελάνωμα ούτε να ακούσει για Θεαγένειο έλα όμως που οικονομικά δεν βγαίναμε! Έτσι με βαριά καρδιά αναγκάστηκε να δεχτεί το δημόσιο νοσοκομείο.
Δεν έχω λόγια ίσως ήμασταν τυχεροί ίσως λυπηθήκαν την κρισιμότητα της κατάστασης βρήκαμε όμως μεγάλη εξυπηρέτηση. Κάναμε όλες τις εξετάσεις για μεταστάσεις σε κόκαλα πνεύμονα και κεφάλι που ευτυχώς βγήκαν αρνητικές.
Μπήκαμε χειρουργείο αμέσως όπου του αφαιρέθηκε ένας μεγάλος όγκος στα πλευρά και δυο λεμφαδένες φρουροί στα σκέλια. Αυτά την μια μέρα έκανε την επέμβαση την άλλη μέρα βγήκε!
Δεν χρειάστηκε ούτε χημικοθεραπείες ούτε τίποτε, καθαρίστηκε καλά μας είπαν! Κάνουμε τον έλεγχο κάθε τρίμηνο και παρακαλάμε τον Θεό οτι συνέπεια και αν υπάρχει στο μέλλον να είναι αντιμετωπίσιμη.
Έχουμε αισιοδοξία και ευχαριστούμε τον Θεό που μας έστειλε τέτοιους γιατρούς που η αμεσότητα τους έσωσε τον άνδρα μου! Εάν επιτρέπετε ήθελα να ευχαριστήσω τους γιατρούς που μας βοήθησαν. Λάλλα Αιμίλιο και Απάλλα Ζωή δερματολόγοι, Χαράλαμπο Ανδρεάδη ογκολόγο και τον αγαπημένο μου χειρουργό και άνθρωπο Ευθημιόπουλο Γιώργο.
