Τα περιστατικά των γυναικολογικών καρκίνων είναι όλο και πιο συχνά τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτό που έχει αλλάξει σημαντικά όμως είναι η θεραπεία για την αντιμετώπισή τους, που δίνει ελπίδα σε εκατοντάδες γυναίκες να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους, να γίνουν μητέρες.
Αρκετοί τύποι καρκίνου εμφανίζονται σε νεαρές ηλικίες, την περίοδο δηλαδή που οι ασθενείς βρίσκονται στην αναπαραγωγική περίοδο της ζωής τους. Πολλές είναι οι γυναίκες που καλούνται να αντιμετωπίσουν μία δυσάρεστη διάγνωση καρκίνου που σε πολλές περιπτώσεις θα έχει ως αποτέλεσμα να παραμείνουν άτεκνες.
Καθώς όμως η ιατρική εξελίσσεται, πλέον η διάγνωση καρκίνου δεν είναι απαραίτητο ότι θα οδηγήσει σε ατεκνία. Η λαπαροσκοπική τεχνική διατήρησης της γονιμότητας είναι μία μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε επιτυχώς σε μία 33χρονη γυναίκα που διεγνώσθη με οριακό ωοθηκικό όγκο.
«Πραγματοποιήσαμε το όνειρό της»
Ο Βασίλης Καπετανάκης, διευθυντής του τμήματος Ενδοσκοπικής Γυναικολογικής Αναπαραγωγικής Χειρουργικής του Νοσοκομείου Υγεία, μοιράζεται μαζί μας την περιπέτεια της 33χρονης που το μόνο που ήθελε ήταν να κρατήσει στην αγκαλιά της το παιδί της.
«Ηρθε σε εμάς λόγω υπογονιμότητας. Προσπαθούσε σχεδόν πέντε χρόνια να μείνει έγκυος. Η πρώτη μας κίνηση ήταν να την εξετάσουμε. Διαπιστώσαμε κατά την εξέταση ότι κάποιοι δείκτες ήταν ανεβασμένοι. Προχωρήσαμε σε λαπαροσκόπηση και εντοπίσαμε τους όγκους. Στείλαμε δείγμα για ταχεία βιοψία και διαπιστώθηκε καρκίνος ωοθηκών οριακής κακοήθειας» λέει στο kathimerini.gr ο κ. Καπετανάκης.
Πρόκειται για μία λιγότερο επιθετική μορφή καρκίνου . Οι οριακοί όγκοι των ωοθηκών είναι χαμηλής κακοήθεις όγκοι και αντιπροσωπεύουν το 10% -20% όλων των επιθηλιακών κακοηθειών όγκων των ωοθηκών. Η επίπτωσή τους είναι χαμηλή και υπολογίζεται σε περίπου 1,5-2,5 / 100,000 νέες περιπτώσεις ετησίως ενώ στο 20% αυτών ανευρίσκονται και τις δυο ωοθήκες. Στο ένα τρίτο των περιπτώσεων διαγιγνώσκονται πριν από την ηλικία των 40 ετών.
Επειδή οι ασθενείς με αυτόν τον τύπο όγκου είναι νεότερες κατά τη στιγμή της διάγνωσης η διατήρηση της γονιμότητας αποτελεί σημαντικό παράγοντα στο σχεδιασμό της θεραπείας. Εκεί λοιπόν εστίασε ο κ. Καπετανάκης και η ομάδα του, καθώς, δεν προχώρησαν σε απευθείας αφαίρεση ωοθηκών αλλά η ασθενής υποβλήθηκε σε λαπαροσκοπική αμφοτερόπλευρη αποφλοίωση ωοθηκών οπού έγινε λεπτομερείς αφαίρεση όλων των επιφανειακών, εξωφυτικών όγκων που ήταν ορατοί μέχρι να αναδειχθούν τα υγιή όρια των ωοθηκών και συγχρόνως πάρθηκαν πολλαπλές βιοψίες περιτοναίου και έγινε μερική επιπλεκτομή.
«Αφαιρέσαμε τον όγκο από τη θήκη. Δεν αφαιρέσαμε τις ωοθήκες και τα άλλα γυναικολογικά όργανα. Αφότου επιτευχθεί ο ολικός καθαρισμός των ωοθηκών αποφασίστηκε να μην προβούμε στην αφαίρεση ωοθηκών ώστε να μπορέσει να τεκνοποιήσει η ασθενής και σε δεύτερο χρόνο, μετά την γέννα, να προβούμε στην τελική θεραπεία. Ήθελε να κάνει ένα παιδί και τα καταφέραμε», υπογραμμίζει ο Βασίλης Καπετανάκης.
«Αυτό το περιστατικό καλύπτει όλο το φάσμα της υπογονιμότητας και της λαπαροσκοπικής χειρουργικής. Έχει να κάνει με έναν καινούργιο κλάδο που λέγεται αναπαραγωγική χειρουργική», συνεχίζει.
Η επόμενη μέρα
Τελικά το όνειρο της 33χρονης πραγματοποιήθηκε. Έμεινε έγκυος με εξωσωματική γονιμοποίηση. Η εγκυμοσύνη εξελίχτηκε ομαλά και στις 38 εβδομάδες γέννησε με καισαρική ένα υγιέστατο κοριτσάκι βάρους 2600γρ. στο Μαιευτήριο Μητέρα στις 25/10/18.
Μέλημα των γιατρών της στη συνέχεια ήταν να τη φροντίσουν και να ελέγξουν εκ νέου τις ωοθήκες της. Πράγμα που έγινε κατά την επέμβαση της καισαρικής. Οι γιατροί προχώρησαν σε επισκόπηση των ωοθηκών οι οποίες βρέθηκαν χωρίς παθολογικά ευρήματα.
Το ζευγάρι, με την προτροπή των γιατρών, αποφάσισε να προβεί σε διέγερση των ωοθηκών για λήψη και κατάψυξη ωαρίων, για μελλοντική χρήση. Μελλοντικά, και κυρίως για την αποφυγή τυχόν υποτροπών της νόσου, θα γίνει λαπαροσκοπική αφαίρεση ωοθηκών.