Τα παιδιά μας ονομάζονται συχνά υπερήρωες, για τη γενναιότητά τους μπροστά στις μοναδικές προκλήσεις και σίγουρα είναι γενναία και μοναδικά.
Ωστόσο, όταν σταματήσουν οι φωτογραφίες, όταν «χορτάσουν» από δώρα το παιδί (που συνεχίζει και προχωρά στη ζωή) πρέπει να μεγαλώσει. Πρέπει να εκπαιδευτεί , πρέπει να γίνει μέρος της κοινότητας μας. Και ας μην ξεχνάμε πως αυτά τα παιδιά σχεδόν πάντα χρειάζονται συνεχή ιατρική φροντίδα.
Για μένα ο υπερήρωας είναι και ο γονιός. Υπερήρωες είναι οι ιατρικές ομάδες, οι νοσηλευτές, οι ερευνητές που προσπαθούν να βρουν θεραπείες ώστε λιγότερα παιδιά να αντιμετωπίζουν τον καρκίνο.
Υπερήρωας είναι ο εργοδότης, που είναι πρόθυμος να δώσει άδεια με αποδοχές στον υπάλληλο του, για να μπορεί να φροντίζει το παιδί του που νοσεί.
Το να αποκαλείς ένα παιδί με καρκίνο υπερήρωα είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.
Το δύσκολο και ανιδιοτελές, είναι κάποιος να βλέπει σε αυτά τα παιδιά το μέλλον.
Σε ελεύθερη μετάφραση από :
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
