Πριν δυο χρόνια πήγα διακοπές με την οικογένεια μου καθώς περνούσαμε ωραία μια νύχτα ήθελα να πιο ένα ποτήρι μπύρα με τον πατέρα μου , μετά το ποτό άρχισα και ένιωθα ενοχλήσεις στον λαιμό μου και δεν ήξερα τι ήταν.
Μετά τις διακοπές πήγα σε νοσοκομείο και μου είπαν πως είχα μυκόπλασμα, μου έδωσαν αντιβίωση και έμεινα μέσα για μια εβδομάδα.
Ήρθε η μέρα να φύγω, μετά από 2 εβδομάδες είχα τις ίδιες ενοχλήσεις και πήγα ξανά στο νοσοκομείο, αλλά εκείνη την μέρα μου είπαν πως έχω λοιμώδη μονοπυρήνωση και μου έδωσαν άλλες αντιβιώσεις, αλλά δυστυχώς οι ενοχλήσεις συνέχιζαν.
Μια μέρα ένας γιατρός με έστειλε σε Γναθολόγο, πήγα και μου είπε πως κάτι δεν του αρέσει και έκανα βιοψία.
Μετά από μια εβδομάδα περιμέναμε για τις απαντήσεις και μου είπαν πως έχεις λέμφωμα Hodgkin το όποιο είναι καρκίνος των λεμφαδένων. Με έστειλαν για pet-scan στην Γερμάνια και μόλις ήρθα μου είπαν να ξεκινήσω άμεσα χημειοθεραπειες, για 6 μήνες έκανα χημειοθεραπείες και από των πρώτο μήνα οι γιατροί είδαν μεγάλη διαφορά.
Όταν τελείωσα τις χημειοθεραπείες είχα πάντα πίστη στον Θεό, ο,τι ήθελα το έλεγα του Θεού π.χ «Θεέ μου θέλω να μην με πειράξουν αυτές οι χημειοθεραπείες» και πίστευα πολύ πως έτσι γινόταν.
Έχω περάσει 6 μήνες χημειοθεραπείες χωρίς παρενέργειες επειδή το ζητούσα από το Θεό και το είχα.
Έφτασα στο τέλος και μου είπαν πως θα χρειαστώ ακτινοθεραπείες έκανα και αυτές πολύ καλά τελείωσα μέχρι που άκουσα
« Παναγιώτη τελείωσες»
Και κατάλαβα πως όλα αυτά ήταν απλά μια διαδικασία, που ο Θεός την δίνει μόνο στους δυνατούς, επειδή ξέρει πως μπορεί ο καθένας να νικήσει αυτό το μικρό θηρίο.
