Τελικά τι είναι οι σχέσεις…;
Οι σχέσεις είναι δύσκολες, πολύπλοκες! Όλοι τις επιδιώκουμε αλλά όταν τις έχουμε δεν τις εκτιμάμε ή ψάχνουμε κάτι άλλο… Πολλές φορές τις κυνηγάμε, γινόμαστε εμμονικοί στο να τις αποκτήσουμε και όταν τελικά τις πετύχουμε δεν τις θέλουμε άλλο…
Από την άλλη όμως όταν καταλάβουμε πόσο σημαντικές είναι για τη ζωή μας απλά κάνουμε τα πάντα για να τις διατηρήσουμε και δεν θέλουμε με τίποτα να τις αφήσουμε! Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κοινωνικό ον και δεν μπορεί να ζει μόνος του. Οι σχέσεις πρέπει να υπάρχουν στη ζωή του, δεν μπορεί χωρίς αυτές…
Οι σχέσεις λοιπόν, είναι πολύπλοκες καθώς δεν είσαι μόνο ένα άτομο, αλλά δύο ή και περισσότερα. Πρέπει να σκέφτεσαι και τον άλλον- τους άλλους και σίγουρα είναι δύσκολο πριν καλά-καλά τα βρεις με τον εαυτό σου ξαφνικά να σκεφτείς και τους άλλους. Επίσης, οι σχέσεις είναι ανυπόφορες και πιεστικές! Πρέπει συνέχεια να δίνεις αναφορά για το που είσαι και τι κάνεις. Εν ολίγοις… χάνεις την ιδιωτική σου ζωή και την ατομικότητά σου, άσε που μπορεί να αλλάξεις στοιχεία του χαρακτήρα σου για να αρέσεις σε όλους τους άλλους και όχι στον ίδιο σου τον εαυτό. Τέλος , οι σχέσεις μας βασανίζουν. Οφείλουμε να είμαστε εκεί να δίνουμε το εκατό τις εκατό του εαυτού μας χωρίς να προσποιούμαστε.
Από την άλλη, όμως, οι σχέσεις είναι υπέροχες, σου προσφέρουν ευχαρίστηση και συντροφικότητα και σε απαλλάσσουν από την απομόνωση και την μοναξιά. Επιπλέον, σε κάνουν γενναιόδωρο και καλόκαρδο. Μέσα από αυτές γινόμαστε καλύτεροι σαν άνθρωποι, μαθαίνουμε να δίνουμε και να σκεφτόμαστε τους άλλους, μας κάνουν κοινωνικούς και μας βοηθούν να αποβάλλουμε τον νοσηρό εγωισμό μας. Σαν να μας λυτρώνουν και μας βοηθούν να ξεδιπλώνουμε τα καλύτερα στοιχεία του εαυτού μας ή ακόμη και να τα ανακαλύπτουμε –αν δεν τα έχουμε βρει. Τέλος, μέσα από τις σχέσεις διευρύνουμε τις γνώσεις μας αφού ανταλλάσουμε απόψεις και ιδέες με τα άτομα που συναναστρεφόμαστε.
Οι σχέσεις μάλλον, είναι ένα κράμα δύσκολων αλλά και ευχάριστων καταστάσεων. Απαιτούν από τη μία φροντίδα και θυσίες αλλά από την άλλη προσφέρουν αγάπη, στοργή, κοινωνικότητα… Αλλά για να σκεφτούμε… Ποιος θέλει τα εύκολα στη ζωή του; Μόνο όταν αγωνίζεσαι και το προσπαθείς χαίρεσαι τη ζωή!
———————————————————————————————————————————–
Γιάννης Ξηντάρας Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Σπούδασε Ψυχολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στην συνέχεια εκπαιδεύτηκε στην Προσωποκεντρική Συμβουλευτική και Ψυχοθεραπεία στο Κέντρο Εκπαίδευσης στην Προσωποκεντρική Προσέγγιση (Κ.Ε.Π.Π & Strathclyde University, U.K). Παράλληλα απέκτησε κατάρτιση σε επιμέρους κατευθύνσεις της ψυχολογίας όπως: Συμβουλευτική Γάμου & Θεραπεία Ζεύγους, Συντονιστής Ομάδων Γονέων, Ψυχοθεραπείας Εφήβων κ.α. Επαγγελματικά, συνεργάστηκε με το Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία” και το Ευγενίδειο Θεραπευτήριο.
Από το 2005 εργάζεται Ιδιωτικά ως Ψυχολόγος, ενώ από το 2007 έχει την Επιστημονική Ευθύνη στο Κέντρο Συμβουλευτικής & Ψυχολογικής Υποστήριξης ΕΠΑΦΗ, στον Σταυρό Αγίας Παρασκευής.
Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών.