O καρκίνος αποτελεί όπως όλοι γνωρίζουμε μια οδυνηρή πραγματικότητα που εκτός από τον άνθρωπο-ασθενή χτυπά το ίδιο έντονα τον οικογενειακό και κοινωνικο περίγυρο, ιδιαίτερα σήμερα, που αντιμετωπίζουμε τη νοσηρά αυτή κατάσταση με δυσκολία ως συνέπεια των οικονομικών δυσχεριών και όχι μόνο στην χώρα μας.
Σχετικά πρόσφατα στα πλαίσια μιας ειδικής καμπάνιας κατά του καρκίνου του μαστού – pink glove dance – με στόχο την στήριξη των γυναικών με καρκίνο του μαστού και την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, το προσωπικό ιατρικών κλινικών και κοινωνικών οργανώσεων και όσων άλλων ασχολούνται με την πρόληψη του καρκίνου του μαστού χόρεψαν για να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα για την επίτευξη του στόχου, πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού. «Για να ξορκίζουν τον καρκίνο» σημείωσαν με έμφαση οι εφημερίδες και τα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης.
Ποιός όμως ξορκίζει τον καρκίνο;
Ο καρκίνος τόσο πριν κλινικά εμφανιστεί όσο και κατά την διάρκεια της θεραπευτικής του αντιμετώπισης μπορεί να «ξορκιστεί – καταπολεμηθεί» από χίλιες δύο πράξεις ιατρικές και ανθρώπινες – κοινωνικές.
Το πρώτο που απαιτείται είναι η γνώση. Η γνώση και οι σχετικές οδηγίες δίνονται από την Ιατρική κοινότητα στην κοινωνία, εδώ και αρκετά χρόνια, αφειδώς με εκλαϊκευμένο ιατρικό τρόπο συστηματικά, ιδιαίτερα μετά τις διαπιστώσεις που έγιναν από τις ιατρικές υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης μέσα από το πρόγραμμα «Ευρώπη κατά του Καρκίνου» που άρχισε το 1987, τελείωσε το 2003 και συνεχίζει με άλλα Κοινοτικά Προγράμματα επιχορηγούμενα ανάλογα για την υποστήριξη των στόχων για την επίτευξη υγείας για όλους.
Ο καρκίνος ξορκίζεται – αντιμετωπίζεται με όλες τις επικαιροποιημένες διαδικασίες πρόληψης και έγκαιρης διάγνωσης και την ανάλογη θεραπεία και περιλαμβάνει κατ΄εξοχήν δράσεις για τους 5 πιο κοινούς καρκίνους της γυναίκας και του άνδρα. Του μαστού και των γεννητικών οργάνων της γυναίκας, του πεπτικού, των πνευμόνων και του προστάτη, αλλά και του δέρματος. Αφορά δηλαδή το 80-85% όλων των περιπτώσεων του καρκίνου σε Εθνικό, Ευρωπαϊκό και Διεθνές Επίπεδο.
Για το υπόλοιπο ποσοστό των 15% – 20% των νέων καρκίνων αυτοί αντιμετωπίζονται με τις ίδιες διαδικασίες, αφ΄ενός την υιοθέτηση υγιεινών κανόνων ζωής, καλής διατροφής, αποφυγής κακών συνηθειών – κατ΄εξοχήν το κάπνισμα, κ.α.
Ο καρκίνος ξορκίζεται – αντιμετωπίζεται από κοινού με τον γιατρό, οικογενειακό, του Νοσοκομείου που ξέρει και οφείλει σήμερα να γνωρίζει τι να κάνει για να διαγνώσει τον καρκίνο έγκαιρα και να τον θεραπεύσει στο κατάλληλο Ιατρικό Κέντρο Δημόσιο ή Ιδιωτικό.
Ο καρκίνος σήμερα ξορκίζεται – αντιμετωπίζεται κατ΄εξοχήν με την πίστη για την ζωή. Στην ενδυνάμωση και την στήριξη των ασθενών και της οικογενείας με νέες σύγχρονες διαδικασίες ψυχοκοινωνικης υποστήριξης. Η πίστη αποτελεί μια τεκμηριωμένη διαχρονική και παράλληλα «εναλλακτική» θεραπεία.
Οπως γνωρίζουμε, «πίστις» σημαίνει παραδοχή τινός ως αληθούς, πεποίθηση, εμπιστοσύνη (ακλόνητος εμμονή εις αρχάς ή δόγματα – ή θρησκευτική πίστις) κ.α.
Ενοιολογικά ορισμένοι δέχονται την πίστη σαν αποδοχή αποκαλυπτομένων αληθειών και εμπιστοσύνη σε μία υπερβατική αρχή που αναλαμβάνει να προστατέψει την ύπαρξή μας.
Ετσι η πίστη στο Θεό, τον Γιατρό, στις «ψυχικές μας δυνάμεις» κ.α. θεωρούνται άλλοτε σαν αρετή, άλλοτε σαν αυτοεγκατάληψη της ύπαρξής μας και μέχρι σήμερα «η πίστις» οι «πιστεύοντες» και οι μη πιστεύοντες βρίσκονται σε μια διαρκή διαμάχη.
Η πίστη σαν ψυχική διεργασία με θετική ή αρνητική επίδραση στην εξέλιξη μιας νοσηράς κατάστασης ήταν γνωστή από την αρχαιότητα.
