Τι Δεν Πρέπει να Πεις Ποτέ σε Κάποιον που Έχει Καρκίνο…

Αν θέλετε να βοηθήσετε, απλώς πείτε στον άλλο ότι νοιάζεστε για εκείνον και τον στηρίζετε.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Tonic.

Περίπου έναν μήνα αφότου ξεκίνησα τις χημειοθεραπείες, σταμάτησα στο μπακάλικο της γειτονιάς μου για πρώτη φορά μετά από καιρό. Ήμουν τελείως φαλακρή, φαινόμουν να είμαι με το ένα πόδι στον τάφο και αγόρασα ζαχαρωτά αντί για το συνηθισμένο (κρασί, φυσικά).

Ιδιοκτήτης καταστήματος: Καιρό έχω να σε δω.
Εγώ: Ναι, διαγνώστηκα με καρκίνο του μαστού.
Ιδιοκτήτης Καταστήματος: Πω-πω. Έχει το ίδιο και η κοπέλα του κολλητού μου.
Εγώ: Ναι;
Ιδιοκτήτης Καταστήματος: Ναι, πέθανε.

LOL. Δεν είναι αστείο, αλλά είναι αστείο. Το έπιασα. Προσπαθούσε απλώς να μου δείξει ότι συμπάσχει με τον καλύτερο τρόπο που μπορούσε να σκεφτεί. Στην περίπτωσή του, αυτός ο τρόπος ήταν το να λέει σε μια καρκινοπαθή ότι το μοναδικό άτομο που ήξερε με την ίδια ασθένεια, δεν τα κατάφερε.

Όμως και πάλι, το έπιασα. Μάλλον θα σκέφτηκε, «Δεν ξέρω τι να πω. Φοβάμαι ότι θα πω κάτι λάθος. Θέλω να βεβαιωθώ ότι θα πω κάτι σωστό».

Ναι, είναι περίεργο, όταν μια φαινομενικά υγιής φίλη σου διαγιγνώσκεται με την επάρατη νόσο. Είναι περίεργο και για εμάς, ξέρετε. Μη φανταστείτε ότι είχα ιδέα τι έκανα.

Όμως τώρα έχω μεγαλώσει και είμαι πλέον γεμάτη χημική σοφία – ραδιενεργή, θα μπορούσα να πω. Προσπάθησε να με σκοτώσει το ίδιο μου το σώμα, όμως είμαι ακόμη εδώ. Μου λείπει μια θηλή, όμως είμαι ακόμη ζωντανή. Να, λοιπόν, μερικές σημειώσεις για το πώς να μιλάτε σε κάποιον του οποίου τα κύτταρα διαιρούνται ταχύτατα. Σε κάποιον άνθρωπο, δηλαδή.

Ό,τι πρόκειται να πω, το λέω με αγάπη. Τη σφοδρή αυτή αγάπη κάποιου που το έχει περάσει όλο αυτό και δεν πρόκειται να ανεχτεί τις μαλακίες σας.

 Το πρώτο σας μάθημα

Δεν έχει να κάνει με εσάς. Έχει να κάνει με τον άλλο. Είναι απολύτως φυσιολογικό να στεναχωριέστε με τη διάγνωση κάποιου, όμως πρέπει να το επεξεργαστείτε μόνοι σας αυτό. Δεν υπάρχει ένα σωστό πράγμα που πρέπει να πείτε. Είμαστε όλοι διαφορετικοί. Μην ανησυχείτε τόσο, για το αν θα πείτε κάτι σωστό. Απλώς προσπαθήστε να συνδεθείτε με το άτομο που στέκεται μπροστά σας. Είναι το ίδιο άτομο με παλιά, απλώς έχει καρκίνο. Ίδιο, αλλά διαφορετικό. Ίσως και καλύτερο.

 Μάθημα δεύτερο

Δώστε προσοχή στις νύξεις που κάνει ο άλλος – λεκτικές και μη. Αν κάποιος είναι στραμμένος αλλού ή αποφεύγει συνεχώς να σας κοιτάξει, μάλλον δεν του αρέσει αυτό που λέτε. Αν αλλάξει ευγενικά, αλλά αποφασιστικά, το θέμα της συζήτησης, μάλλον δεν του αρέσει αυτό που λέτε. Αυτό ισχύει και για συζητήσεις που δεν έχουν καμία σχέση με τον καρκίνο.

Μάθημα τρίτο

Προσοχή στις μεταφορές που κάνετε. Οι εκφράσεις που χρησιμοποιούμε για τον καρκίνο σχετίζονται συχνά με τον πόλεμο. «Πολέμησέ το. Νίκησέ το. Σκότωσέ το. Είσαι μαχήτρια». Σε κάποιους αρέσει αυτό, σε άλλους όχι. Τι είδους μεταφορές χρησιμοποιεί για τον καρκίνο –αν χρησιμοποιεί κάποια μεταφορά- το συγκεκριμένο άτομο; Ακολουθήστε το παράδειγμά του. Όχι επειδή οι δικές σας μεταφορές είναι λάθος, αλλά επειδή οι λέξεις έχουν σημασία και ο τρόπος που θα περιγράψει κάποιος την εμπειρία του είναι δική του επιλογή. Μην προβάλλετε τις μαλακίες σας πάνω στον άλλο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ