Θυμός …το συναίσθημα που απορρίπτουμε

Φυσικά και επιτρέπεται και φυσικά και θυμώνουμε ,όμως η προσοχή μας θα πρέπει να βρίσκεται στο πως εκφράζουμε τον θυμό μας.

Παρόλο που ο θυμός μπορεί να είναι ένα συναίσθημα πολλές φορές κατακριτέο από την κοινωνία, δεν παύει φυσικά να υπάρχει.

Η κουλτούρα του κάθε ανθρώπου τον ωθεί στο να προσπαθεί να  περιορίσει και να  καταπνίξει τον θυμό του. Συχνά νιώθουμε ότι δεν επιτρέπεται να θυμώσουμε στις επαγγελματικές , οικογενειακές ή διαπροσωπικές σχέσεις και  εδώ είναι που ξεκινάνε τα προβλήματα.

Φυσικά και επιτρέπεται και φυσικά και θυμώνουμε ,όμως η προσοχή μας θα πρέπει να βρίσκεται στο πως εκφράζουμε τον θυμό μας.

Μη λειτουργικές εκφράσεις του θυμού αποτελούν:

  • Έκρηξη θυμού που κάνει ένας άνθρωπος με συνέπεια να νιώθει ενοχές για την συμπεριφορά του.
  • Παθητικός θυμός που μας οδηγεί να μην λέμε ακριβώς για ποιο λόγο είμαστε θυμωμένοι αλλά να το εκφράζουμε με έναν καμουφλαρισμένο τρόπο , δείχνοντας απόμακροι και ψυχροί.
  • Επίσης υπάρχει και η περίπτωση να καταπιούμε τελείως το συναίσθημα μας και να μην δείξουμε καθόλου ότι θυμώσαμε ή να κάνουμε μετάθεση να το εκφράσουμε σε λάθος κατεύθυνση, σε λάθος περίσταση.

Ο θυμός μπορεί να μας αναλώσει και να μας εκτρέψει από αυτά που πραγματικά θέλουμε να κάνουμε.

 Πως εκφράζουμε τον θυμό μας με   έναν λειτουργικό τρόπο;

Όταν η πηγή του θυμού μας είναι υπαρκτή ( πρόσωπο ) προσπαθούμε απλά να το δηλώνουμε « αυτό που κάνεις με θυμώνει» , και να γίνει η δήλωση αυτή η αρχή ενός διαλόγου για την επίλυση του ζητήματος.

Όταν νιώθουμε ότι θα κάνουμε έκρηξη θυμού προσπαθούμε  να εφαρμόσουμε την τεχνική της αναστολής της αντίδρασης δηλαδή αναστέλλουμε, αναβάλλουμε την αντίδραση μας ,η οποία από προηγούμενη μας εμπειρία μας δείχνει ότι είναι λανθασμένη και δυσλειτουργική , μέχρι να ηρεμήσουμε και να μπορούμε να συζητήσουμε με λογικούς όρους.

Τα πράγματα είναι δυσκολότερα όταν δεν υπάρχει ξεκάθαρη πηγή, στην περίπτωση δηλαδή κάποιας ασθένειας η κατάστασης που μπορεί να είναι πέρα του έλεγχου μας . Σε αυτήν την περίπτωση δυστυχώς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι απλά να συμφιλιωθούμε με το δύσκολο γεγονός που βιώνουμε και να αντιληφθούμε ότι ο θυμός δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αλλάξει την πραγματικότητα , την έκβαση των γεγονότων.

Ο θυμός αποτελεί ένα αρνητικό συναίσθημα που μπορεί να έχει συνέπειες κυρίως στις κοινωνικές μας σχέσεις , συνήθως τον αφήνουμε να βάζει εμπόδια στην ζωή μας.

Ας αποδεχτούμε την ύπαρξη του θυμού ως συναίσθημα και ας προσπαθήσουμε να τον ελέγξουμε όχι να τον καταπνίξουμε.

——————————————————————————————————————————–

Μαίρη Ι.Βαρβαρούση

ΜΑΙΡΗ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣΗ

Γεννήθηκε το 1983 στην Πτολεμαΐδα. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει εργαστεί στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. Ακολούθησε την κατεύθυνση της Κλινικής Ψυχολογίας με παράλληλη εκπαίδευση στην Γνωστική Αναλυτική και Γνωστική Συμπεριφορική θεραπεία. Συμμετείχε σε συνέδρια με ανακοινώσεις και δημοσιεύσεις.

Από το 2005 ζει και εργάζεται στην Πτολεμαΐδα όπου διατηρεί ιδιωτικό γραφείο.