Είναι Χριστούγεννα και είμαι άρρωστος και είμαι δίπλα σου.
Κι εσύ δε με βλέπεις. Και πονάω. Αν με «έβλεπες», δεν θα πονούσα τόσο. Θα ξεχνούσα λίγο τον πόνο μου, γιατί εσύ δίπλα μου θα μ’έκανες να μεταφερθώ λίγο άλλου και πάψε πια να πιστεύεις ότι δεν μπορείς να μου προσφέρεις τίποτα!
Τα όποια παυσίπονα δεν πιάνουν μία μπροστά στο βάλσαμο του δικού σου χαδιού, της δικής σου αγκαλιάς, της παρεΐτσας σου. Έλα να κάνουμε λίγο παρεΐτσα!
Για σένα δεν είναι τίποτα γαμώτο να μου δώσεις δύο ώρες! Για μένα όμως… Χρόνια πολλά! Ειρήνη και αγάπη στον κόσμο και μπουχτίσαμε από θεωρία και μεγάλα λόγια και τετριμμένες κουβέντες, που μέσα στην επανάληψή τους ξεχάσαμε τι σημαίνουν.
Η αγάπη πρέπει να δείχνεται, η αγάπη είναι πράξη, εδώ και τώρα, έρχομαι να σε δω, όχι δε θέλω να πιω τον εικοστό καφέ της εβδομάδας μου, γιατί ρε πούστη μου μέσα μου έχω αγάπη και αν την αφήσω μέσα μου, τότε πια δε θα θέλω να με βλέπω στον καθρέφτη και τούτο θα είναι το δικό μου πρωτοχρονιάτικο δώρο… Έρχομαι!
—————————————————————————————————
Η Χριστίνα Λαμπούση γεννήθηκε και μεγάλωσε στους Μολάους Λακωνίας. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή Αθηνών το 1995 και από το 1997 ασκεί μαχόμενη δικηγορία, διατηρώντας δικηγορικό γραφείο στους Μολάους. Είναι απόφοιτος του Εθνικού Ωδείου Πειραιώς (Τμήμα Βυζαντινής Μουσικής), έχει δε παρακολουθήσει επί σειρά ετών μαθήματα πιάνου, κλαρίνου, σαξοφώνου και αρμονίας.
Το 2011 ίδρυσε τη θεατρική ομάδα «ἰᾶσθε θεάτρῳ» κι έχει σκηνοθετήσει διάφορα έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου («Παραμύθι Χωρίς `Ονομα», «`Οπερα της Πεντάρας», «Φουέντε Οβεχούνα», «Ο Μέγας Αλέξανδρος και το καταραμένο φίδι», «Αντιγόνη»), καθώς και παραμύθια για παιδιά, διοργανώνει ποιητικές βραδιές και συμμετέχει στα καλλιτεχνικά δρώμενα της Λακωνίας.