Θα ήθελα να μιλήσω κι εγώ για το δικό μας αγώνα .Ο γιος μας σκοτώθηκε σε ατύχημα .Το σοκ τεράστιο τον παρέσυρε αυτοκίνητο , πεζός στη Συγγρού 23 ετών . Ο γιος μας ήταν δότης οργάνων το μόνο που μπορέσαμε να κάνουμε ήταν να δωρίσουμε όλα τα όργανα του για μεταμόσχευση, ο θρήνος τεράστιος για το μοναχογιό μας …….κάπου τον Αύγουστο του 2016 διαπίστωσα ο,τι ο άντρας μου είχε αλλάξει παράξενα είχε χάσει πολλά κιλά και είχε ανεβάσει πολύ υψηλό ζάχαρο.
Ο διαιτολόγος απλά του έδινε φάρμακα και ινσουλίνη αλλά τίποτα……τότε άρχισα να φοβάμαι και να φεύγω από το λήθαργο του πόνου μου
κάνοντας διάφορες εξετάσεις έφτασα σε μια διάγνωση που έτρεμα… καρκίνος στο πάγκρεας και μεταστάσεις στο ήπαρ!!! Τρελάθηκα κάποιος μου έπαιρνε μακριά τους άντρες της ζωής μου………
Αλλά εδώ μπορούσα να παλέψω όπως μπορώ με οτι δυνάμεις είχα. Έφυγα για Αθήνα πήγα στο «Μητέρα» όπου μου είχαν κλείσει οι ανιψιές μου ραντεβού με τον κύριο Τσιωτο μου δώσε δύναμη
-Θα κάνουμε οτι μπορούμε μου είπε θέλω χημειοθεραπείες χθες
Με σύστησε στην κυρία Σταυρίδη Φλώρα μετά τις απαραίτητες εξετάσεις ξεκίνησε επιθετική χημειοθεραπεία κάθε 15 μέρες ανεβαίναμε Αθήνα τον Αύγουστο του 2017 ο άντρας μου είχε βρει ξανά τις δυνάμεις του, πήγαιναν όλα καλά οι δείκτες έπεφταν και είχε πάρει 20 κιλά. Τα οποία διατηρεί μέχρι σήμερα!
Δυστυχώς ο ύπουλος καρκίνος παρουσιάστηκε ξανά τον Οκτώβρη οι δείκτες ανέβηκαν η μαγνητική μας έδειξε επιδείνωση τώρα συνεχίζουμε με νέα θεραπεία και με πολύ κουράγιο απο τους γιατρούς μας οι οποίοι είναι δίπλα μας σαν άνθρωποι πρώτα και μετά σαν επιστήμονες μας δίνουν κουράγιο και συνεχίζουμε δεν ξέρω αν βγούμε νικητές η νικημένοι αλλά θα έχουμε παλέψει το θηρίο με νύχια και με δόντια.
Τουλάχιστον εδώ ο θεός μας επιτρέπει να παλέψουμε γιατί στο γιο μας δεν μπορέσαμε να κάνουμε τίποτα είχε κρανιοεγκεφαλικες κακώσεις αυτό θα θελα να τονίσω μπορούμε να παλέψουμε μην τα παρατάμε όλα αν εμείς με τέτοιο πόνο μπορούμε να παλεύουμε την αρρώστια αυτή τότε όλοι πρέπει να το κάνουν
Μου είπε κάποιος γιατρός μια φράση που την κρατάω
«ο καρκίνος είναι απλά μια ανίατη ασθένεια την οποία πρέπει να την αντιμετωπίζουμε»
Εξάλλου ποιος μπορεί να μας πει από τι θα πεθάναμε και πότε; Μόνο ο θεός γι αυτό το κεφάλι ψηλά κι όπου πάμε θα πάμε όμως με αξιοπρέπεια ξέροντας ότι έχουμε προσπαθήσει έχουμε βάλει τα δυνατά μας οι θεραπείες κάθε φορά είναι επίπονες το βλέπω αλλά αυτή η αρρώστια όσο και να σε τρώει σε κάνει να δεις πόσα όρια μπορείς να έχεις και πόσο αγωνιστής μπορείς να γίνεις εμείς έχουμε άλλο ένα παιδί κορίτσι φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο Κρήτης πρέπει να την στηρίξουμε και να είμαστε δίπλα της στην αποφοίτηση της να αγωνιστούμε να είμαστε όλοι εκεί όπως είμαστε και στο Μιχάλη μας το Μάιο του 2015.
Πόσο γρήγορα μια ευτυχισμένη οικογένεια μπορεί να διαλυθεί στο λεπτό φίλοι μου πιο πολύ κινδυνεύουμε από τα τροχαία πιστέψτε με καλό κουράγιο σ’ όλο τον κόσμο και μην ξεχνάτε ψηλά το κεφάλι και τώρα αγωνιζόμαστε δεν ξέρω πόσοι θα βγούμε νικητές αλλά θα έχουμε πολεμήσει!!!!
Μπορείτε να το δημοσιεύσετε όπως θέλετε εσείς αν θέλετε διορθώστε οτι νομίζετε δεν κάνω διαφήμιση στο νοσοκομείο ή στους γιατρούς αυτούς αλλά πιστέψτε με μας έχουν στηρίξει και τους 3 πάρα πολύ και εμένα και την κόρη μου πάρα πολύ ευχαριστώ και συγγνώμη αν σας έγραψε πολλά ανεβάστε οτι νομίζετε εσείς που διαχειρίζεστε την σελίδα
Μένω Ηράκλειο Κρήτης και όλες τις θεραπείες τις κάναμε Αθήνα, γιατί αυτοί οι άνθρωποι μας εμπνέουν εμπιστοσύνη ηρεμία και ασφάλεια.
