Αγαπημένε παλιέ μου συμφοιτητή, φίλε, Συνάδελφε,
Δημήτρη,
Πρίν από 21 χρόνια όταν συναντηθήκαμε ως συμφοιτητές στο Τμήμα Μηχανολογίας ποτέ δεν φανταστήκαμε ότι υπήρχε περίπτωση ένας από τους δυο να αποχαιρετήσει τον άλλο σε τελευταίο προορισμό.
Βρεθήκαμε σε πολλά μετερίζια μαζί στην ΔΑΠ, στον Σύλλογο Σπουδαστών, στην ΔΑΚΕ, στο Τμήμα Μηχανολογίας, στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων στο ΤΕΙ Πειραιά (στα δυο πρώτα πτυχία), στο Μεταπτυχιακό «Βιώσιμη Ανάπτυξη» στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, στον Σύλλογο Αποφοίτων, στον Σύλλογο Διοικητικών Υπαλλήλων.
Έχουμε αγωνιστεί, συμφωνήσει, διαφωνήσει, εργαστεί, συνεργαστεί, χαρεί, διασκεδάσει, στεναχωρηθεί, γελάσει, ζήσει, μοιραστεί τόσες πολλές και ουσιαστικές στιγμές όλα αυτά τα χρόνια όπως και με τόσους παλιούς συμφοιτητές, αγαπημένους φίλους, συναδέρφους που βρέθηκαν κοντά σου στο τελευταίο κάλεσμα εδώ στους Μολάους αλλά και τόσους άλλους που ιδιαίτεροι λόγοι δεν τους επέτρεψαν την φυσική τους παρουσία σήμερα.
Σκληρός ο θάνατος, ειδικά όταν είναι αδόκητος, άδικος και δεν αποτελεί φυσική συνέπεια του κύκλου ζωής. Δεν είναι όμως κι όλες οι ζωές το ίδιο τη στιγμή που ο θάνατος κόβει το νήμα τους.
Έχεις το σπάνιο πλεονέκτημα Δημήτρη, να έχεις ζήσει μια ζωή που αξιώθηκε πολλά πράγματα, γεμάτη πλούσιες εμπειρίες. Έχεις μπεί οριστικά και αμετάκλητα στο μυαλό και την ψυχή πολλών ανθρώπων. Έχεις σηκώσει ψηλά τον πήχη, σε πολλούς τομείς ταυτόχρονα.
Σκέψη διορατική και διεισδυτική, πνευματική συγκρότηση, αισθητική παιδεία, οραματιστής, καινοτόμος και πρωτοπόρος, άνθρωπος χαρισματικός.
Ως φοιτητής πολύ νωρίς εμπλέκεσαι στα κοινά, αναδεικνύεσαι Πρόεδρος στους Μηχανολόγους κατά πλειοψηφία και ακομάτιστα και τους εκπροσωπείς επάξια.
«Αντιφατικά ταραχώδη και αμφισβητία» θα σε θεωρήσουν πολλοί καθηγητές τότε, αλλά «διαλλακτικό και συνετά διαλεκτικό» ταυτόχρονα, ενώ κατανοούν ότι ως προς τους συμφοιτητές σου είσαι «υπερβολικά επιβοηθητικός». Ξεδιπλώνεις όλες σου τις αρετές.
Παράλληλα με τους Μηχανολόγους αναλαμβάνεις ρόλο εκπροσώπησης των φοιτητών της Στεφ, ως Πρόεδρος του Δ.Σ. των σπουδαστών (1994-1998) και συμμετέχεις στα κεντρικά όργανα διοίκησης του Ιδρύματος ενώ αναδεικνύεσαι και Πρόεδρος της ΔΑΠ (1995-1998) στο ΤΕΙ Πειραιά. Καταφέρνεις τότε να ενώσεις τις διαφορετικές παρατάξεις, να διεκδικήσετε και να πετύχετε την αλλαγή του κανονισμού σπουδών (σπάσιμο αλυσίδων, κατάργηση υποχρεωτικών πρόοδων και παρουσιών στα θεωρητικά μαθήματα, δυνατότητα δήλωσης αυξημένων ωρών μετά το 7 εξάμηνο και άλλα πολλά βοήθησαν τότε μεγάλο αριθμό φοιτητών να ευργετηθούν και να μειωθεί σημαντικά ο μέσος χρόνος φοίτησης).
Έχεις φρέσκιες ιδέες, προοδευτικές αντιλήψεις και είσαι ευαισθητοποιημένος για πολλά θέματα.
Παραμένεις πάντα «η χαρά της ζωής» με τους φίλους, τους συμφοιτητές σου, τους δικούς σου ανθρώπους και μέσα σε όλα.
Ως μέλος Εθνικού Συμβουλίου της ΕΣΕΕ (1995-2000) μεταξύ των άλλων, εμπνέεις, ενώνεις το φοιτητικό κίνημα για το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων και βρίσκεται πάντα στην πρώτη γραμμή της μάχης, από τα Αμφιθέατρα, στις πορείες διεκδίκησης & στα πολυπληθή πανελλαδικά φοιτητικά συλλαλητήρια έως και τις τηλεοπτικές εκπομπές όπου ανδεικνύεις εύστοχα τα θέματα.
Χαρακτηριστική η συμβολική κατάληψη της Ακρόπολης με τους Μηχανολόγους ένα Κυριακάτικο πρωί που θα καλυφεί από το CNN και θα δώσει άλλη έκταση και δημοσιότητα στο θέμα του ενιαίου πλαισίου και των επαγγελματικών δικαιωμάτων.
Επίσης χαρακτηριστική όμως και η ολονυκτία στο Υπουργείο Παιδείας το προηγούμενο βράδυ από το Πανελλαδικό συλλαλητήριο και την παράσταση στο ΣΤΕ.
Υπέρμαχος από τότε για Ενιαία Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, ενιαίο επιμελητήριο για όλους τους Μηχανικούς. Ως Πρόεδρος της ΔΑΠ δεν ακολουθείς γραμμές, δεν καθοδηγείσαι από το κόμμα αλλά διαμορφώνεις εσύ θέσεις και απόψεις ως γνήσιος ηγέτης.
Παρεμβαίνεις καταλυτικά και διαχρονικά στο πλαίσιο για την Παιδεία μέσα από την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Νέας Δημοκρατίας (2000-2017). Δεν διστάζεις να συγκρουστείς για τις απόψεις σου, παθιασμένος για τα πιστεύω σου, πάντα όμως με ήθος, αξιοπρέπεια και σεβασμό στην εκπαίδευση.
Πρωτοπόρος και απαλλαγμένος από αγκιλώσεις παλεύεις από θέσεως για καλύτερες σπουδές και καλύτερο μέλλον για τους αποφοίτους. Γι αυτό και θα βρεθείς πάντα δίπλα και θα στηρίξεις τις νεοσύστατες τότε δομές του Ιδρύματος όπως το Γραφείο Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων και το Γραφείο Σταδιοδρομίας και μετέπειτα το Γραφείο Διασύνδεσης την στιγμή που μερίδα του φοιτητικού κινήματος δυσανασχετεί και εμποδίζει με διάφορους τρόπους Ημέρες Σταδιοδρομίας, Σεμινάρια για το Βιογραφικό Σημείωμα ενώ καταλαμβάνει πολλάκις το Γραφείο Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων και τον ΕΛΚΕ. Έχεις κατανοήσει ότι η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση δεν μπορεί και δεν πρέπει να ναι αποκομένη από την παραγωγή, την αγορά εργασίας.
Στις 2/6/1998 ως τελειόφοιτος μπαίνεις επειγόντως στον Ευαγγελισμό με πολύ δυνατούς πόνους. Στη βιοψία που ακολούθησε διαγνώσθη καρκίνος. Παρότι οι γιατροί μίλησαν για επιθετική μη ιάσιμη μορφή, οι δικοί σου δεν το έβαλαν κάτω. Όταν σειρά γιατρών αρνήθηκε να σε αναλάβει, πήρε την ευθύνη πάνω του ο καλύτερος. Μετά τα σχήματα των χημειοθεραπειών που σε υπέβαλε ο κος Κοσμίδης, μετά απο μεγάλη μάχη, με τη βοήθεια του Θεού και την αγάπη των φίλων νίκησες την νόσο!
4 Μήνες (30/9/1998), μετά ορκίζεσαι ως πτυχιούχος του Τμήματος Μηχανολογίας, όπου σου δίνεται η τιμή να εκφωνήσεις τον όρκο (είσαι ακόμη εκπρόσωπος σπουδαστών και πρόεδρος του ΔΣ).
Η περιπέτεια της υγείας σου δεν σε πτοεί και δεν σε σταματά. Συνεχίζεις τις δραστηριότητές σου, αγωνίζεσαι για τα πιστεύω σου απλά και όμορφα, εμπνέεις, ενώνεις.
Μετά τις εγκύκλιες σπουδές σου, το 1999 και το 2000 αντίστοιχα, παρακολουθείς το ετήσιο πρόγραμμα «Διοίκηση Ολικής Ποιότητας-Διασφάλιση Ποιότητας» και συνεχίζεις με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση «Διαχείριση Ενεργειακών Συστημάτων».
Ως νέος πτυχιούχος Μηχανικός το 1998 εργάζεσαι ως ελεύθερος επαγγελματίας. Αρχίζεις να δραστηριοποιείσαι στην Πανελλήνια ΔΑΚΕ Μηχανικών και ηγήσαι ως Πρόεδρος της από το 2002 έως σήμερα.
Το 2001 διορίζεσαι ως υπάλληλος αορίστου χρόνου ιδιωτικού δικαίου κλάδος Μηχανικών Τ.Ε. στο ΤΕΙ Πειραιά. Το 2004 ολοκληρώνεις τις Μεταπτυχιακές Σπουδές σου, στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, «Βιώσιμη Ανάπτυξη:Διαχείριση Περιβάλλοντος». Παράλληλα με την οργανική σου θέση ασκείς καθήκοντα εργαστηριακού ωρομίσθιου συνεργάτη στο ΤΕΙ Πειραιά (1999-2010) καθώς επίσης και Ενεργειακού Επιθεωρητή (2011-2017).
Δεν εφησυχάζεις ποτέ και συνεχώς επιδιώκεις να επιμορφώνεσαι στο επάγγελμα σου αλλά και σε νέα γνωστικά αντικείμενα.
Το 2013 ξεκινάς το διδακτορικό σου στο Πανεπιστήμιο Πελλοπονήσου, στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σχέσεων, «Μοντέλα λήψης αποφάσεων για την εγκατάσταση συστημάτων παραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας», ενώ το 2014 καθίστασαι πτυχιούχος της Διοίκησης Επιχειρήσεων, του ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ.
Το 2004 αποσπάσαι στο πολιτικό γραφείο του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη ενώ το 2009 διευθύνεις το πολιτικό γραφείο του εν λόγω που ορίζεται Υφυπουργός στο Υπουργείο Εξωτερικών.
Από το 1999 έως και το 2011 εκλέγεσαι ως μέλος στο Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΕΤΕΜ.
Το 2006 εμπνέεσαι το Επιστημονικό και Κλαδικό Περιοδικό «Βήμα Ελεύθερων Μηχανικών», το οποίο εκδίδεις ως αρχισυντάκτης έως και το 2009 με την βοήθεια πολλών αξιόλογων συναδέλφων.
Το 2010 ορίζεσαι Γραμματέας στην ΕΚΟ Μηχανικών Τ.Ε. ενώ ταυτόχρονα εκλέγεσαι Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας. Επιστρέφεις στην οργανική σου θέση στο ΤΕΙ Πειραιά στο Τμήμα Μελετών.
Ορίζεσαι επιβλέπων Μηχανικός στο έργο του ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ «Ενεργειακή Αναβάθμιση στα κτίρια Α,Β,Γ ΤΕΙ Πειραιά-Αναβάθμιση Κτιριακού Κελύφους» και Ενεργειακός Υπεύθυνος στα κτίρια Ιδρύματος.
Το 2012 εκλέγεσαι Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου Διοικητικών Υπαλλήλων του ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ και σύνεδρος στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και θητεύεις έως το 2014. Αναλαμβάνεις την διοίκηση του συλλόγου μας μετά την αποτυχία της εφεδρείας και έχοντας βρεθεί μπροστά σ’ένα συνεχόμενο ορυμαγδό μέτρων, περικοπών και αντιλαϊκών μνημονιακών πολιτικών- ενώ έγινε η αρχή με τον θεσμό της διαθεσιμότητας.
Το διάστημα εκείνο με ηγέτη εσένα, πραγματοποιήσαμε τις περισσότερες ίσως συνελεύσεις, κατάληψη διαρκείας, παραστάσεις διαμαρτυρίας στην βουλή, κλείσιμο δρόμου στην θηβών και δρώμενο. Οι εξελίξεις που διαδραματίστηκαν γύρω μας εκείνο το διάστημα ήρθαν με βίαιο τρόπο να αλλάξουν ριζικά τη ζωή μας. Βιώσαμε με το χειρότερο τρόπο την υποβάθμιση των ζωών και της αξιοπρέπειάς μας. Ο Σύλλογός μας δέχτηκε πλήγμα –εκτός από τη γενική δραστική μείωση των αποδοχών των μελών του-, και από την βίαιη μετακίνηση 24 συναδέλφων σε καθεστώς «Προσωρινής Διαθεσιμότητας».
Ως Δ.Σ. και ως σύλλογος χάρη σε σένα καταφέραμε να σταθούμε δημιουργικά απέναντι στα σωρευμένα και εκρηκτικά προβλήματα που απασχόλησαν τους δημοσίους υπαλλήλους τα τελευταία χρόνια
Συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια ο αγώνας με ηγέτη εσένα καθώς έπρεπε να αντιμετωπίσουμε και άλλα νομοθετήματα με αναμφισβήτητα σημαντικό το Σχέδιο Αθηνά.
Το διάστημα 16-19 Ιανουαρίου 2013, πραγματοποιήθηκε το Συνέδριο της Ομοσπονδίας μας στη Θεσσαλονίκη, όπου ο Σύλλογός μας κατέθεσε τις προτάσεις του και συμμετείχε με ουσιαστικό λόγο χάρη στην δική σου παρουσία Δημήτρη.
Το 2013 παράλληλα αναλαμβάνεις ως επικεφαλής τον τομέα Σχέσεων και Κοινωνίας της Νέας Δημοκρατίας.
Παραμένεις πάντα μέντορας για τους νέους δαπίτες και τους εμπνέεις.
Και αυτοί δεν μπορούν παρά να σε τιμήσουν.
Στις 30/5/2013 πραγματοποιείται η πρώτη Ιδρυτική Συνάντηση για την ίδρυση του Συλλόγου Αποφοίτων του ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ, υπό την αιγίδα του Ιδρύματος και του Γραφείου Διασύνδεσης. Σε χαροποιεί ιδιαίτερα γιατί είναι μια ιδέα που από χρόνια την συζητάς με πολλούς και αξιόλογους συναδέλφους αλλά δεν έχει καταφέρει να υλοποιηθεί. Συγκροτείται το πρώτο Ιδρυτικό Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου με Πρόεδρο εσένα. Συνεχίζεις να εμπνέεις, να καθοδηγείς, χιλιάδες αποφοίτους με την παρουσία σου, τον μεστό σου λόγο.
Στο τέλος του 2015 έρχεσαι αντιμέτωπος για Τρίτη φορά με τον καρκίνο. Το 2016 ιδρύεις το “Wincancer”. “….Mε τη βοήθεια του Θεού, την αγάπη των ανθρώπων και πάνω απ’ όλα με πίστη -και την Πίστη- και αισιοδοξία, όλα ξεπερνιούνται!…”,
λές και μιλάς ανοιχτά για τα βιώματα σου και την αναμέτρησή σου με την νόσο. Δίνεις απίστευτη δύναμη, κουράγιο σε χιλιάδες ανθρώπους και παραμένεις πάντα «η χαρά της ζωής». Οι δικοί σου άνθρωποι πάντα δίπλα σου.
Οραματίζεσαι πολλά που μπορούν να βοηθήσουν και θές να τα κάνεις πράξη.
Ακούραστος συνεχίζεις όλες σου τις δραστηριότητες.Έχεις απίστευτη δύναμη και ελπίδα.
Προσπαθείς και παρευρίσκεσαι σε όλες τις ορκομωσίες ως Πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ. Ακόμα και μέσα στο νοσοκομείο συντάσεις επιστολές, εκφράζεις θέσεις-απόψεις.
Δεν σταματάς να τονίζεις την ανάγκη έναρξης διαλόγου με το Τ.Ε.Ε. με στόχο τη λειτουργία ενός Ενιαίου Τεχνικού Επιμελητηρίου για όλους τους Μηχανικούς (Π.Ε. και Τ.Ε.) της χώρας. Παραμένεις ενεργός και δραστήριος όμως και ως Πρόεδρος της Πανελλήνιας ΔΑΚΕ Μηχανικών.
Στις 25/05/2017 πραγματοποιείται συνάντηση εργασίας μεταξύ της Διοικούσας Επιτροπής της ΔΚΜ (ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ) και της διοίκησης της Π.ΔΑΚΕ Μ.Τ.Ε. (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ). Τόσο η ΔΚΜ όσο και η ΔΑΚΕ συμφωνούν με την απόφαση της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ για ίδρυση Τμήματος Μηχανικών Ανωτάτης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας.
Η κίνηση αυτή του ΤΕΕ αποτελεί ένα πρώτο αλλά ουσιαστικό βήμα για την επίλυση προβλημάτων δεκαετιών του τεχνικού κόσμου της χώρας.
Την Παρασκευή 26/5/2017 και εν μέσω θεραπειών, πραγματοποιείται συνάντηση του Προεδρείου του Συλλόγου Αποφοίτων του Α.Ε.Ι. Πειραιά Τ.Τ. με τον πρόεδρο του Ιδρύματος, κο Λάζαρο Βρυζίδη. Στην εκτενή συζήτηση που ακολουθεί ο Σύλλογος μέσω εσού καταθέτει τους προβληματισμούς του σχετικά με τις εξαγγελίες για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, μετά τη συγχώνευση των ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά. Τέλος, συζητιέται η απόφαση της Διοικούσας του ΤΕΕ να αποδεχθεί αίτημα συναδέλφων για σύσταση Αυτοδιοίκητου Τμήματος Μηχανικών Τ.Ε. μέσα στις δομές του Επιμελητηρίου.
γεγονός που πρέπει και μπορεί να συνδυαστεί με την έκδοση -επιτέλους- των Επαγγελματικών Δικαιωμάτων των Τμημάτων των Μηχανικών Τ.Ε.
23/7/2017 βρισκόμαστε συγκεντρωμένοι στο χωριό σου, στους Μολάους Λακωνίας γύρω από σένα και δεν μπορούμε να αποφορτιστούμε από την απώλεια του δικού μας Δημήτρη, του ανθρώπου που φώτισε με τις χάρες και τις αδυναμίες του-τη ζωή μας, που μας έμαθε με τον δικό του μοναδικό τρόπο να δουλεύουμε, να ονειρευόμαστε, να αγαπάμε και να χαιρόμαστε, να προσπαθούμε για το εφικτό αλλά πιο πολύ για το αδύνατο.
Σε όλη σου την διαδρομή ακτινοβολείς και γοητεύεις τους συμφοιτητές σου, τους συναδέρφους σου, τους αντιπάλους σου. Εύχαρις πάντα, αναδεικνύεις το ουσιώδες με απλότητα. Φιλότιμος και αφοσιωμένος φίλος πάντα. Ευγενικός εκ φύσεως, σαρκαστικός με τους σοβαροφανείς. Τιμούσες όσους φύλαγαν Θερμοπύλες και ήσουν ανεκτικός με όσους δεν τα κατάφερναν. Τολμούσες.
Πόσο φτωχά μοιάζουν τα λόγια και ανήμπορα να περιγράψουν την θλίψη μας για την απώλεια σου.
Πάλεψες σκληρά και γενναία πάντα κι όλες τις φορές νίκησες! Δεν νικήθηκες εσύ. Το βαρόμετρο της φιλίας, της συναδερφικότητας, της αφοσίωσης των δικών σου σε δικαίωσε. Σεβασμός και θαυμασμός για την δύναμη της ψυχής σου.
Τώρα που καλούμαστε να σε αποχαιρετήσουμε ξέρουμε ότι δεν θέλεις να λυπούμαστε, ούτε να πενθούμε. Όπως πάντα έλεγες -από τα χρόνια τα φοιτητικά μας-, «…πάντα ψηλότερα ν’ανεβαίνουμε, πάντα μακρύτερα να κοιτάζουμε..».
Και τώρα Δημήτρη τι γίνεται; Μπορούμε άραγε να αποχαιρετιστούμε; Αρκεί να σφίξουμε το χέρι και να φιλήσουμε τον γιό σου Νικόλα, την μητέρα του, την υπέροχη σύζυγο σου Πίστη, την μητέρα σου Χρυσούλα, τα αδέρφια σου Σοφία, Κώστα, τον Χριστόφορο, την Συλβίνα, τα ανίψια σου; Τι να τους πούμε;
Όχι δεν μπορούμε να αποχαιρετιστούμε θα σου πώ εγώ εκ μέρους των παλιών μας συμφοιτητών και φίλων, εκμέρους των συναδέρφων μας Διοικητικών Υπαλλήλων ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ.
Δεν σε αποχαιρετούμε στο στερνό ταξίδι αφού είναι βέβαιο ότι θα ξανασυναντηθούμε. Και οπωσδήποτε όλοι εμείς θα σου απευθυνόμαστε πάντα και σε χρόνο ενεστώτα. Όχι δεν μπορούμε να αποχαιρετιστούμε Δημήτρη.
Εσύ είσαι ασφαλής πια. Η φυσική σου σιωπή θα αναδεικνύει διαρκώς το μέγεθος του έργου σου σε διαφορετικούς τομείς, και της προσωπικότητας σου, το εύρος των συναισθημάτων σου και το ανεξάντλητο περίσσευμα της ψυχής σου.
Καλή αντάμωση Δημήτρη!
Μαρία Καλτσογιάννη,
Μέλος Σύλλογου Διοικητικών Υπαλλήλων ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ
Οργανωτική Γραμματέας ΔΣ Συλλόγου Αποφοίτων ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ