Όσο παράξενο και αν ακούγεται πολλές φορές η προσαρμογή σε μία ζωή χωρίς τον καρκίνο αποδεικνύεται εξίσου δύσκολη με την προσαρμογή μετά την διάγνωση.
Πολλοί άνθρωποι μετά το πέρας των θεραπειών συνεχίζουν να συμπεριφέρονται ως ασθενείς αδυνατώντας να αποκολληθούν από αυτόν τον ρόλο. Δυσκολεύονται να επανέλθουν στην πραγματικότητα και βιώνουν κάποια από τα εξής:
- Συνεχόμενες σκέψεις γύρω από τον καρκίνο.
- Συχνές ενασχολήσεις με την σωματική υγεία.
- Αδυναμία εκπλήρωσης των ρόλων σε επαγγελματικό και διαπροσωπικό επίπεδο.
- Έκπτωση της συνολικής λειτουργικότητας (διαταραχή στον ύπνο και την όρεξη)
- Απώλεια ικανοποίησης και ευχαρίστησης από την ζωή.
- Απαισιοδοξία και αδυναμία να σχεδιάσουν το μέλλον.
Ο καρκίνος και οποιοδήποτε άλλο σημαντικό ζήτημα υγείας μπορεί να οδηγήσει σε μία ριζική αναθεώρηση της στάσης ζωής του ατόμου. Το άτομο προκειμένου να επανέλθει στην νέα αισιόδοξη και θετική πλέον πραγματικότητα, χρειάζεται να ελέγξει τις σκέψεις και τους φόβους του που αφορούν την υποτροπή της ασθένειας. Να αποκτήσει μια ενεργή στάση σε όλους τους τομείς της ζωής του, συνειδητοποιώντας ότι δεν υπάρχει εμπόδιο πλέον για την εκπλήρωση των ρόλων που προσδιορίζουν την αυτό-εικόνα του.
Σε συναισθηματικό επίπεδο καλό θα είναι το κάθε άτομο να αρχίσει να επιτρέπει στον εαυτό του να ονειρευτεί, να φαντασιωθεί αλλά και να σχεδιάσει ένα καλύτερο μέλλον.
Άλλωστε ο ίδιος ο Δαρβίνος επεσήμανε ότι επιβιώνει, ούτε ο πιο έξυπνος, ούτε ο πιο δυνατός οργανισμός αλλά ο πιο προσαρμοστικός.
Γράφει η Μαίρη Ι.Βαρβαρούση
Σύντομο Βιογραφικό σημείωμα
Η Μαίρη Ι.Βαρβαρούση γεννήθηκε το 1983 στην Πτολεμαΐδα. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει εργαστεί στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. Ακολούθησε την κατεύθυνση της Κλινικής Ψυχολογίας με παράλληλη εκπαίδευση στην Γνωστική Αναλυτική και Γνωστική Συμπεριφορική θεραπεία. Συμμετείχε σε συνέδρια με ανακοινώσεις και δημοσιεύσεις.
Από το 2005 ζει και εργάζεται στην Πτολεμαΐδα όπου διατηρεί ιδιωτικό γραφείο.
