«Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου καί μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ διακαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου. Ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμέ τό πνεῦμά μου ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖρας μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου. Μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπόν σου ἀπ’ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστόν ποίησόν μοι τό πρωῒ τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοί ἤλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἦρα τήν ψυχήν μου. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, πρός σέ κατέφυγον˙ δίδαξον με τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός μου. Τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ˙ ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος σου, Κύριε, ζήσεις με. Ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου, καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου. Καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλος σού εἰμι»…
Ξεκινά η παράκληση στην Παναγία την Γοργοϋπήκοον, στο βιβλιαράκι από την Ιερά Μονή Δοχειαρίου του Αγίου Όρους, που μου χαρίζει με πατρική στοργή ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. Ευστάθιος.
Μαζί με την παράκληση μου έδωσε και μια εικόνα του Άγιου Λουκά του Ιατρού
Όμως το σημαντικότερο δεν ήταν τα «δώρα» που μου έκανε αλλά η ηρεμία και η γαλήνη με την οποία με υποδέχθηκε. Μου έκανε εντύπωση η υποδοχή του από την προηγούμενη κιόλας ημέρα, όταν κάλεσα στη Μητρόπολη για να κλείσω συνάντηση και σήκωσε ο ίδιος το τηλέφωνο… Στο ερώτημα πότε μπορώ να μιλήσω με το Μητροπολίτη (ενώ εγώ δεν γνώρισα με ποιον μιλούσα) μου απάντησε γλυκύτατα «εγώ ειμί ο λαλών…»
Αφιέρωσε πολύ χρόνο μιλώντας μου για την περιπέτεια της Υγείας μου και τις δοκιμασίες που περνούν οι άνθρωποι… Μου μίλησε επίσης με θερμά λόγια για τους γονείς μου και την υπερπροσπάθεια που κατέβαλαν πριν μερικά χρόνια, όταν με τη βοήθεια και άλλων ευσεβών χριστιανών, έκτισαν την μικρή εκκλησία του Άγιου Γρηγόριου του Θεολόγου (εορτάζει στις 25 Ιανουαρίου -την ημέρα των γενεθλίων μου), στην είσοδο του χωριού της Μεταμόρφωσης (χωριό της μητέρας μου), έξω από τους Μολάους.
Μου μίλησε με συγκίνηση για τον Διάκονο Γρηγόριο Βλαχάκη, γιο του παπά Δημήτρη που επέλεξε το ιερατικό όνομα Γρηγόριος, καθώς ανδρώθηκε και πήρε τις αποφάσεις του μέσα σε αυτό το εκκλησάκι…
Ο Μητροπολίτης μου μίλησε με σοφία και νηφαλιότητα.
Μου είπε ότι κάθε δοκιμασία μας κάνει δυνατότερους και μας δίνει τη δυνατότητα να βρούμε τα βαθύτερα και ουσιαστικότερα νοήματα της ζωής.
Κανείς δεν επιθυμεί τον πόνο και τη δοκιμασία… ούτε ο ίδιος ο Χριστός «…πάτερ μου, εἰ δυνατόν ἐστι, παρελθέτω ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο·…», αναφέρει η Καινή Διαθήκη, για να ακολουθήσει όμως ο Γολγοθάς, η Σταύρωση και στο τέλος η Ανάσταση!
«Ο Θεός άλλους τους σώζει απ’ το σταυρό και άλλους με το σταυρό…» μου σημείωσε με νόημα, για να συνεχίσει… ότι σε κάθε δοκιμασία, κάθε άνθρωπος έχει τη δική του αντίδραση. Αυτή η αντίδραση είναι που τελικά καθορίζει την τύχη του…
«Μια ισχυρή δοκιμασία για άλλους μπορεί να είναι εφαλτήριο και για άλλους βάραθρο…»
Μου αφηγήθηκε μάλιστα και μια σπουδαία παραβολή…
«Όταν κάποτε ένας κυνηγός έφτασε στην άκρη μιας λίμνης και πυροβόλησε προς τα δέντρα ο θόρυβος του όπλου έκανε τα αγριοπερίστερα να υψωθούν στον ουρανό πετώντας ψηλά, αλλά τα βατράχια που λιάζονταν στις όχθες, βούτηξαν στη λίμνη και χάθηκαν στις λάσπες…»
Το ίδιο ερέθισμα είχε δύο εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα… άλλοι ανυψώθηκαν στον ουρανό και άλλοι βυθίστηκαν στη λάσπη..
Ο Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης είναι μια Άγια Μορφή της Εκκλησίας μας, με μοναδικό, κοινωνικό, ποιμαντικό, φιλανθρωπικό και εκκλησιαστικό έργο…
Η Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασίας και Σπάρτης έχει κτίσει και συντηρεί γηροκομεία, άσυλα ανιάτων, βρεφονηπιακούς σταθμούς, κατασκηνώσεις αλλά και σειρά κοινωνικών προγραμμάτων, μοναδικά σε αριθμό και ποιότητα σε σύγκριση με όλη την υπόλοιπη χώρα…
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς «φανατικός» ή «απόλυτα θρήσκος» για να αντιληφθεί το πόσο σημαντικό έργο επιτελεί αυτή η Μητρόπολη. Αν η Εκκλησία λειτουργούσε παντού έτσι, δεν θα υπήρχε κανείς που θα τολμούσε να την αμφισβητήσει, αλλά και η χώρα και το επίπεδο της κοινωνικής προστασίας στους αδυνάτους θα ήταν πολύ ισχυρότερα.
Αρκεί να ρίξει μια ματιά κανείς για να δει τα Ιδρύματα που συντηρεί η Μητρόπολη:
Ιδρύματα Ιεράς Μητρόπολης Μονεμβασίας και Σπάρτης
Πιο κάτω μπορεί να δει κανείς ολόκληρη την Τελετή Εγκαινίων της Εκκλησίας του Αγίου Γρηγοριου του Θεολόγου στις 11 Σεπτεμβρίου 2004.
Ο αείμνηστος πατέρας μου στην τελετή των εγκαινίων.
