Τέσσερα καλοκαίρια πριν …

Τέσσερα καλοκαίρια πριν, με προσκάλεσες με το αγαπημένο σου βιβλίο, στη ζωή σου και εγώ πήρα το πρώτο αεροπλάνο και ήρθα.

Με περίμενες με λουλούδια, για να μου δείξεις την φροντίδα σου και από τότε δεν μου έλειψαν ποτέ τα λουλούδια και η στοργή σου.

Επέμενες να μου ανοίγεις τις πόρτες, όχι μόνο για να μου θυμίζεις τον ιπποτισμό σου, αλλά και για να απολαμβάνω την γεναιοδωρία σου.

Θέλησες πριν ξεκινήσουμε το ταξίδι μας για την Μονεμβασιά, να κάνουμε μια στάση στο σπίτι μας, για να δω για πρώτη φορά τη βεβαιότητα πως θα ζήσουμε μαζί εκεί!

Στην διαδρομή προς την Πελοπόννησο, επέλεξες να ακούμε Ξαρχάκο και Χατζιδάκι, ενώ μου μιλούσες για τα όνειρα και τα σχέδια σου… έτσι μου υπενθυμισες την ποιότητα σου.

Πριν φτάσουμε στον προορισμό μας, κάναμε μια στάση στο λιμανάκι του Κυριάκου στην Ελιά, για να δοκιμάσουμε τις ντομάτες από τον κήπο του και τα ψάρια από τα δίχτυα του, για να μου δείξεις πόσο αγαπάς τους φίλους σου και ότι εκτιμάς τα απλά πράγματα.

Πριν τέσσερα καλοκαίρια, μου μίλησες για τις ουλές στο σώμα σου και τις πληγές της ζωής σου, ένα ολόκληρο βράδυ μπροστά στο βράχο μου εξομολογήθηκες τα θέλω σου και είδαμε για πρώτη φορά τον ήλιο να ανατέλλει, όπως και το «δικό μας μαζί».

Σε έψαχνα για 10 χρόνια, με βρήκες μετά από 10 χρόνια

Και από εκείνη τη στιγμή φρόντισες να είναι όλα μαγικά. Πρόταση γάμου στην Ρώμη, ο γάμος μας , το ταξίδι στο Παρίσι , λες και βιαζόσουν να με θωρακίσεις με αναμνήσεις, για να έχω να προστρεχω σ´ αυτές, τις σιωπηλές στιγμές στο θάλαμο του Αγίου Σάββα.

Τέσσερα καλοκαίρια πριν, μου έμαθες πως είναι να παίρνεις χωρίς να ζητάς, πως είναι να σου δείχνουν όλα όσα αξίζεις, να σε καμαρώνουν και να θέλουν να γίνεσαι καλύτερος.