Γιατί αισθανόμαστε κουρασμένοι;

Ας ξεκαθαριστεί από την αρχή ότι «θαυματουργές» θεραπείες και φάρμακα δεν υπάρχουν! Όμως, κάθε άνθρωπος που παραπονείται για κούραση μπορεί να εννοεί κάτι διαφορετικό.

Σχεδόν ένας στους τρεις ανθρώπους που αναζητούν ιατρική βοήθεια αναφέρουν κόπωση ως το κύριο σύμπτωμα ή μέρος των συμπτωμάτων τους. Μελέτες έχουν δείξει ότι κόπωση μπορεί να παρουσιάζει μέχρι και το 8% του γενικού πληθυσμού. Μερικά από τα συχνότερα παράπονα που ακούν οι γιατροί από τους ασθενείς τους είναι:

  • «Παρόλο που κοιμάμαι καλά, το πρωί δεν μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι».
  • «Μόλις γύρισα από διακοπές, αλλά αισθάνομαι ακόμη πολύ κουρασμένος».
  • «Κουράζομαι με το παραμικρό. Δεν μπορώ πια να κάνω πράγματα που συνήθιζα μέχρι πριν από λίγο καιρό».
  • «Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ. Με δυσκολία κρατάω τα μάτια μου ανοιχτά».

Και η επόμενη ερώτηση είναι: «Τι να πάρω για να νιώσω καλύτερα»;

Ας ξεκαθαριστεί από την αρχή ότι «θαυματουργές» θεραπείες και φάρμακα δεν υπάρχουν!  Όμως, κάθε άνθρωπος που παραπονείται για κούραση μπορεί να εννοεί κάτι διαφορετικό.

Έτσι, η κόπωση αποτελεί ένα γενικό και ασαφές σύμπτωμα που μπορεί να περιλαμβάνει:

  • Δυσκολία ή αδυναμία έναρξης κάποιας δραστηριότητας (υποκειμενικό αίσθημα αδυναμίας).
  • Μειωμένη δυνατότητα για διατήρηση της δραστηριότητας (εύκολη κόπωση).
  • Διαταραχές συγκέντρωσης και μνήμης ή συναισθηματική αστάθεια (πνευματική κόπωση).
  • Υπνηλία.
  • Συνδυασμό των παραπάνω.

Ανάλογα με τη διάρκειά της, η κόπωση χαρακτηρίζεται ως:

  • Οξεία: Έχει διάρκεια μικρότερη από 1 μήνα και συνήθως οφείλεται σε παθολογικά αίτια που εύκολα αναγνωρίζονται σε συνδυασμό και με άλλες κλινικές εκδηλώσεις (π.χ. λοίμωξη αναπνευστικού, οξύ stress).
  • Υποξεία: Διάρκεια 1 – 6 μήνες.
  • Χρόνια: Διάρκεια μεγαλύτερη από 6 μήνες.

Υποξεία ή χρόνια κόπωση συχνά συνδυάζεται με υποκείμενες παθολογικές ή ψυχολογικές καταστάσεις, τοξικότητα φαρμάκων ή χρήση ουσιών.

ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΕΣ
ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Νοσήματα αναπνευστικού

  • Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια
  • Υπνική άπνοια

Καρδιαγγειακά νοσήματα

  • Καρδιακή ανεπάρκεια

Ενδοκρινικές / Μεταβολικές διαταραχές

  • Υποθυρεοειδισμός
  • Υπερθυρεοειδισμός
  • Σακχαρώδης διαβήτης
  • Ηλεκτρολυτικές διαταραχές

Χρόνια νεφρική νόσος
Χρόνια ηπατική νόσος
Αιματολογικές διαταραχές

  • Αναιμία

Νεοπλάσματα
Λοιμώδη νοσήματα

  • Λοιμώδης μονοπυρήνωση
  • Ιογενής ηπατίτιδα
  • HIV λοίμωξη
  • Φυματίωση
  • Λοιμώδης ενδοκαρδίτιδα

Ρευματικά νοσήματα

  • Ινομυαλγία
  • Ρευματική πολυμυαλγία

Νευρολογικά νοσήματα

  • Πολλαπλή σκλήρυνση
  • Μυοπάθειες
Κατάθλιψη
Αγχώδεις διαταραχές

ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ ΦΑΡΜΑΚΩΝ

ΧΡΗΣΗ ΟΥΣΙΩΝ

  • Οπιοειδή
  • Βενζοδιαζεπίνες
  • Αντικαταθλιπτικά
  • Μυοχαλαρωτικά
  • Αντιϊσταμινικά
  • β-αναστολείς
  • Αλκοόλ
  • Μαριχουάνα
  • Κοκαΐνη και άλλες διεγερτικές ουσίες

Η αρχική εκτίμηση όλων των ασθενών που παραπονούνται για υποξεία ή χρόνια κόπωση περιλαμβάνει:


  • Λεπτομερή λήψη ιστορικού: Ο ασθενής ενθαρρύνεται να περιγράψει τι ακριβώς αισθάνεται με δικά του λόγια, αλλά και να δώσει τις δικές του πιθανές εξηγήσεις για την κόπωση που αισθάνεται. Ο τρόπος έναρξης των συμπτωμάτων (απότομα ή σταδιακά), η πορεία (σταθερή, βελτιούμενη ή επιδεινούμενη), η πιθανή ημερήσια διακύμανση, παράγοντες που βοηθούν ή επιδεινώνουν την κατάσταση και η επίδραση της κούρασης στην προσωπική, επαγγελματική και οικογενειακή ζωή των ασθενών πρέπει να εξετάζονται με λεπτομέρεια, καθώς συχνά κατευθύνουν προς τη σωστή διάγνωση. Συμπτώματα που υποδηλώνουν κατάθλιψη (π.χ. διαταραχές συναισθήματος, ύπνου και διατροφής) ή αγχώδεις εκδηλώσεις (αίσθημα παλμών, εφιδρώσεις, φοβίες, κρίσεις πανικού) πρέπει να διερευνώνται και να εφαρμόζονται οι αντίστοιχες διαγνωστικές δοκιμασίες (screening tests). Απαραίτητος είναι, επίσης, ο λεπτομερής έλεγχος των φαρμάκων που λαμβάνονται και η πιθανή χρήση ή κατάχρηση ουσιών.
  • Κλινική εξέταση: Πέραν της λεπτομερούς και ολοκληρωμένης κλινικής εξέτασης, αναζητούνται ιδιαίτερα σημεία παθήσεων που μπορεί να εκδηλώνονται με χρόνια κόπωση με έμφαση στη γενικότερη εμφάνιση, τις παθήσεις του θυρεοειδούς, την παρουσία λεμφαδενικών διογκώσεων ή ηπατοσπληνομεγαλίας και την εξέταση του καρδιαγγειακού, αναπνευστικού, νευρικού και μυϊκού συστήματος.
  • Εργαστηριακές εξετάσεις: Ο εκτεταμένος εργαστηριακός και απεικονιστικός έλεγχος όταν απουσιάζουν παθολογικά ευρήματα από τη λήψη του ιστορικού και την κλινική εξέταση έχει μικρή διαγνωστική αξία και δεν συνιστάται. Οι ασθενείς πρέπει να υποβάλλονται σε επιλεγμένες εξετάσεις. Συχνά, ανάλογα με την ηλικία, το οικογενειακό ιστορικό και τις συνήθειες των ασθενών, ο έλεγχος περιλαμβάνει και εξετάσεις προς αποκλεισμό νεοπλασιών.
  • Η περαιτέρω διαγνωστική διερεύνηση καθορίζεται από την παρουσία ή απουσία ευρημάτων από τον παραπάνω βασικό έλεγχο. Ασθενείς με αρνητικά ευρήματα από τον αρχικό έλεγχο επαναλαμβάνουν τη διαδικασία αξιολόγησης έπειτα από 1-3 μήνες.

διαβάστε εδώ όλο το άρθρο του Στέργιου Τασιόπουλου Παθολόγος Διευθυντής Ζ΄ Παθολογικής Κλινικής, ΥΓΕΙΑ

 

Photo by Doğukan Şahin on Unsplash