Η ζωή σήμερα
Νέα μαλλιά
Μεταγγίσεις αίματος κάθε βδομάδα.
Παλεύοντας να πάρω τη ζωή μου πίσω μέρα με τη μέρα
Εχθές προσπάθησα να χορέψω και δεν κατάφερα να ολοκληρώσω μια χορογραφία… συνειδητοποιησα ότι έχω δρόμο μπροστά μου..κι όσο κι αν πονάει ξέρω ότι είμαι πιο δυνατή από τον πόνο και θα συνέλθω.
Αυτή τη στιγμή χρειάζομαι να δώσω στον εαυτό μου χώρο χρόνο και άλλοθι ….
πριν απο μερικές μέρες ρώτησα τον γιατρό μου αν μπορούσα να πάω στα γενέθλια της μητέρας μου και μου απάντησε
«Αυτές είναι οι στιγμές για τις οποίες μάχεσαι, έτσι πρέπει να ξεκινήσουμε να σου δίνουμε αυτές τις στιγμές πίσω».
Με κλόνισε πολύ, η καρδιά μου πλημμύρισε αγάπη ακούγοντας αυτές τις λέξεις.
ΥΠΆΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ.
Τις περισσότερες μέρες είμαι πολύ αισιόδοξη κι ειλικρινά νοιώθω ευλογημένη κι ευγνώμων έπειτα υπάρχουν μέρες που θυμάμαι πως παλεύω να πάρω τη ζωή μου πίσω, παλεύω να πάρω πίσω στιγμές, παλεύω να πάρω αυτή τη χορογραφία πίσω..
Κλαίω και μετά το προσπερνάω
Είναι εντάξει να κλαίμε είναι εντάξει να νιώθουμε κι έπειτα να προσπερνάμε βήμα βήμα.
Σιγά σιγά. Μέρα με τη μέρα. Πάμε!!!
ΥΓ: Σας αρέσουν τα μαλλιά μου; Ειλικρινά σκέφτομαι να τα κρατήσω κοντά!
Σας αγαπάω όλους περισσότερο απ’ όσο νομίζετε .
Σας ευχαριστώ για όλες τις προσευχές και την αγάπη τη νοιώθω ☀️
Αυτόν. Εσένα. Εμένα. Εμάς.
«Το χούμε»
Ημέρα 301 μαχόμενη τη λευχαιμία • ήμερα 79 μετά τη μεταμόσχευση •
Θα νικήσω 🔔
Πηγή
