Ο καρκίνος μια λέξη που δεν φοβήθηκα να πω ποτέ μου ούτε όταν έμαθα ότι έχω καρκίνο στο στήθος.
Εμένα με επισκέφτηκε ο καρκίνος αμέσως μετά την γέννηση του γιου μου. Τότε χωρίς να το ξέρω. Μετά από λίγες μέρες έπιασα κάτι στο αριστερό στήθος αρκετά μεγάλο. Μην είσαι παράλογη ήταν αυτό που είπα στον εαυτό μου. Είσαι πολύ μικρή για καρκίνο. Έτσι σταμάτησα να ασχολούμαι μαζί του. Αλλά στο μπάνιο με ενοχλούσε. Πήρα την απόφαση να πάω στο γιατρό κλείνω ραντεβού στο πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας για τεστ Παπ. Μου είπαν ότι είχαν κοντά στα γενέθλια του γιου μου ημερομηνία οκ τι έγινε δεν έχω τίποτα καθησύχαζα τον εαυτό μου. Γιατί ήταν μετά από καιρό το ξεχνώ και χάνω το ραντεβού. Ξανά περνώ τηλέφωνο μετά από ένα μήνα για καλή μου τύχη είχε πάλι ημερομηνία. Όταν πήγα με είδε ένας ειδικευμένος γιατρός. Όλα καλά με το τεστ Παπ. Του λέω γιατρέ πιάνω κάτι στο στήθος. Με κοιτά δεν μου λέει τίποτα ξεκινάει να γράφει παραπεμπτικά. Θα πάω τώρα μου λέει και θα πεις να σου κλείσουν τώρα για μαστογραφία και υπέροχο. Γιατί γιατρέ; Γιατί αυτό που εγώ έπιασα καλό δεν είναι. Ήταν σαν χαστούκι που δέχτηκα με πολύ ψηλά το κεφάλι. Δεν έδειξα τίποτα οκ τώρα. Μέσα σε λίγες μέρες με περνούν τηλέφωνο ελάτε στο πανεπιστημιακό να σάς δώσουμε τα αποτελέσματα. Πήγα ήξερα μέσα μου έχω καρκίνο πλέων ήμουν σίγουρη. Να μην κουράζω μετά από σειρά εξετάσεων στο πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας που έτρεξαν σαν να μην είχα αύριο. Με έστειλαν στο Ιασώ για να κάνω ιστολογική για να βγει πολύ γρήγορα. Όντως σε 2 μέρες είχα τηλέφωνο. Πάω με τον άντρα μου να το πάρω.
Να έρθω μαζί σου; Με ρωτάει ο άντρας μου όχι του είπα να κάνει ένα τσιγάρο και εγώ θα έχω βγει. Στο Ιασώ μου έδωσαν χωρίς κανείς να μου πει ή να με προϊδεάσει τι θα διαβάσω ένα φάκελο. Το άνοιξα στο ασανσέρ κακοήθεια. Βγήκα έξω με το πιο γλυκό χαμόγελο. Όχι δεν θα τον στεναχωρήσω μόλις με δει να μην καταλαβαίνει τίποτα ο άντρας μου. Τώρα πιο δυνατή από όλους εγω. Να τους σηκώσω γιατί θα πέσουν όλοι και δεν έχω χρόνο για κλάματα.
Δεν θα ξεχάσω όλα καλά μου φωνάζει από μακριά έτσι όπως με είδε. Θα δούμε του πα και εγώ από μακριά. Χαμογελάς όλα καλά είναι ξανά λέει.
Του έδωσα το χαρτί και του λέω έχω καρκίνο. Άλλαξε βλέμμα. Και έμεινε έτσι το βλέμμα του μέχρι την τελευταία χημειοθεραπεία. Χαλαρώνει μόνο όταν περνούμε τα αποτελέσματα και λένε ότι ακόμα είμαι καλά.
Έτσι για μένα ξεκίνησε ένας αγώνας δρόμου. Που δεν είχα σκοπό να χάσω. Σας τα είπα αυτά γιατί είμαι η πρώτη που κατηγορεί ακόμα το εαυτό της γιατί δεν πήγε νωρίτερα γιατί το άφησε τόσο. Παραλίγο να χάσω την ζωή μου.
Γιατί έλεγα μην είσαι παράλογη.
Παραλίγο να αφήσω το παιδί μου χωρίς μάνα.
Αυτό με πόνεσε πιο πολύ από όλα. Από ξεροκεφαλιά.
Γιατί εάν δείτε κάτι στο σώμα σας μια μικρή αλλαγή να πάτε στο γιατρό. Μπορεί να σας σώσει την ζωή. Η διάγνωση που γίνεται νωρίς σώζει ζωές.
Δεν θα σταθώ καθόλου στο χειρουργείο. Εάν και θέλω να ευχαριστήσω την χειρουργό μου για την καταπληκτική δουλειά. Έκανα ολική μαστεκτομή και καθαρισμό λεμφαδένων 11 για την ακρίβεια που ο ένας είχε καρκίνο.
Θα σταθώ στις χημειοθεραπείες.
Θα χάσεις τα μαλλιά σου μου είπαν πολύ.
Τα είχα κόψει ήδη πολύ κοντά.
Για έμενα η απόφαση είχε παρθεί.
Εγώ θα σε σκοτώσω όχι εσύ εμένα.
Αυτό είχα πει από την αρχή.
Θα θυσιάσω ότι χρειάζεται για να βγω νικήτρια.
Έπρεπε να ζήσω για το παιδί μου.
Όταν άρχισαν να πέφτουν είπα στον άντρα μου έλα με την ξυρίστικη σου να μου τα πάρεις λίγο.
Γιατί πέφτουν; Ναι
Είχα πάρει ήδη μαντίλια πολύχρωμα μαντίλια και η μαμά μου πήρε τουρμπάνια.
Ήμουν νεκρή για 6 μήνες.
Ήμουν στην κόλαση για 6 μήνες.
Ήταν το χειρότερο που είχα περάσει.
Ο πόνος ο καλύτερος φίλος μου.
Έκανα τις πρώτες 4 κάθε 15 μέρες.
7 μέρες κόλαση με πονοκέφαλο ζαλάδες και εμετούς.
7 μέρες ζούσα. Όσο πιο πολύ μπορούσα βόλτα με τον γιο μου με τον άντρα μου. 7 μέρες χαμογελούσα όσο πιο πολύ μπορούσα. Ήθελα να και έξω στο κόσμο. Να μην χάνω στιγμές.
Τις άλλες 4 τις έκανα κάθε μήνα γιατί δεν άντεχε άλλο ο οργανισμός μου.
Έπεσαν τα τελευταία οχυρά. Τα φρύδια και τα βλέφαρα μου. Και μαύρισαν τα νύχια.
Λόγο αλλαγής φαρμάκου σταμάτησαν οι ζαλάδες και οι εμετοί. Αλλά ο πόνος στα κόκαλα ήταν βασανιστικός 4 μέρες πλέων μόνο οι παρενέργειες. Αλλά με μεγάλο πόνο. Η κόλαση του Δάντη.
Για μένα αυτό ήταν.
Μπήκα στην κόλαση πέρασα από όλα τα σταδια. Έφτασα στην κάθαρση.
Αναγεννημένη.
Ο καρκίνος για μένα είναι μάθημα ζωής.
Δεν θα γίνω ποτέ αυτή που ήμουν πριν τον καρκίνο γιατί αυτή πέθανε.
Αλλά αυτή που γεννήθηκε από της στάχτες του καρκίνου είναι πολύ καλύτερη.
Δήμητρα
Photo by 🇸🇮 Janko Ferlič on Unsplash
