Αισθάνομαι πως μάλλον είναι δύσκολο να αγαπάς έναν επαγγελματία υγείας.
Σηκώνομαι νωρίς, επιστρέφω σπίτι αργά ή μπορεί να έχω και νυχτερινές βάρδιες. Πολύ συχνά είμαι κουρασμένη για να μαγειρέψω . Λείπω τα σαββατοκύριακα , στα γενέθλια, στις γιορτές και στις αργίες.
Δεν αναστατώνομαι για το μικρό σου βήχα ή κρυολόγημα, ξέρεις έχω δει πολύ χειρότερα. Δεν θέλω να μιλάω όταν επιστρέφω σπίτι, γιατί ξέρεις μιλούσα όλη μέρα με τους ασθενείς μου.
Δεν θέλω να βγω δεν έχω κουράγιο δεν με κρατούν τα πόδια μου
Και μπορεί να φαίνεται ότι έχω αφήσει όλη μου τη φροντίδα, την στοργή και την αγάπη μου στη δουλειά, και έχω γυρίσει στο σπίτι μας άδεια, αλλά δεν είναι έτσι.
Υποθέτω ότι είναι δύσκολο να αγαπάς έναν εργαζόμενο στον τομέα της υγείας, αλλά το ξέρεις αυτό:
χρειάζομαι ακόμα την αγάπη σου.
Χρειάζομαι την κατανόησή σου ειδικά τώρα.
Πρέπει να ξέρω πως καταλαβαίνεις όλα αυτά που σου λέω, είμαστε αυτοί που φροντίζουμε, αλλά χρειαζόμαστε κάποιον άλλον να αναλαμβάνει τη δική μας φροντίδα.
Μερικές φορές θέλω να μου τρίψεις τα πόδια, άλλες απλά να με πάρεις αγκαλιά για να κλάψω, χωρίς να μπορώ να σου εξηγήσω γιατί κλαίω.
Θέλω ν’ αντέξεις και να συνεχίσεις να κάνεις μια «σκληρή δουλειά» …
να συνεχίσεις να μ΄αγαπάς, ν΄αγαπάς έναν εργαζόμενο στον τομέα της υγείας, ειδικά τώρα.
Ευχαριστούμε όλους εσάς που δουλεύετε στα νοσοκομεία, ευχαριστούμε όλους εσάς που στηρίζετε αυτούς τους ανθρώπους
❤️ 🏥💊💉😊🚑
το κείμενο ο αλιεύσουμε από το διαδίκτυο και το μεταφράσαμε ήταν χωρίς υπογραφή
Photo by Vladimir Fedotov on Unsplash
