Σήμερα νοιώθω εξαιρετικά ευλογημένη κι ευγνώμων.
Ευλογημένη κι ευγνώμων που είμαι ζωντανή, που ήμουν στον αγώνα της επιβίωσης και
έχω βγει στην άλλη μεριά.
1η Ιουλίου του 2015 διαγνώστηκα με διηθητικό καρκίνο γαλακτικού πόρου σταδίου 2-3.
Την 1η Ιουλίου του 2015 ο κόσμος μου γύρισε ανάποδα και θρυμματίστηκε.
Το σήμερα ωστόσο έχει ένα εντελώς διαφορετικό νόημα, μια διαφορετική αίσθηση, έναν διαφορετικό παλμό.
Νοιώθω σα να ξαναγεννήθηκα.
Το να φτάσουμε εδώ φαντάζει σπουδαίο για εμάς τους καρκινοπαθεις.
Για μένα σημαίνει πως μπορώ να προχωρήσω μπροστά, να τα αφήσω όλα πίσω μου, δεν μπορώ να το παίζω πλέον θύμα του καρκίνου.
Το ότι είναι τεράστια ανακούφιση δεν σημαίνει πως ξεχάστηκε. Θα είναι πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Απλά σημαίνει πως μπορώ να προχωρήσω μακριά από τον συναισθηματικό πόνο.
Μπορώ να ωριμάσω από το ταξίδι της επιβίωσης μου και να μην αφήσω την σκέψη του καρκίνου να με αναλώσει.
Αντιθέτως μπορώ να είμαι ελεύθερη από μια πολύ δύσκολη και τρομακτική περίοδο. Μπορώ να προχωρήσω και να ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ..ξανά!
Ο καρκίνος θα είναι πάντα ένα μέρος της ζωής μου αλλά δεν θα με καθορίζει πλέον. Θα είμαι πάντα ευγνώμων για ότι έμαθα τα τελευταία 5 χρόνια.
Τρέφω μια βαθιά εκτίμηση για τη ζωή, την οικογένεια και τους φίλους. Βρήκα την πίστη μου στον Κύριο και είμαι εξαιρετικά ευλογημένη.
πηγή:
