Στο φανάρι της Πειραιώς,
που αργεί λίγο, ήταν δίπλα μου ένα αυτοκίνητο, με κατεβασμένα τα παράθυρα, γύρισα ασυναίσθητα να κοιτάξω γιατί ακούγονταν στη διαπασών λαϊκά …από τα βαριά όμως.
Ήταν ένας νεαρός που τραγουδούσε τους στίχους, τα βλέμματα μας συναντήθηκαν και μου είπε
-Έλα μωρέ Χαμογέλα ! Και έφυγε καθώς άναψε πράσινο
Και χαμογελώ …. για όλη την υπόλοιπη μέρα !
«Χαμόγελα ρε τι σου ζητάνε»
Πίστη Κρυσταλλίδου
