Για χρόνια η ζωή μου ήταν χωρισμένη σε δύο διακριτά κομμάτια
Π.Δ (πριν τη διάγνωση) και
Μ.Δ ( μετά τη διάγνωση).
Πάλευα καθημερινά με τα βάρη της ζωής μου Μ.Δ. κι έπειθα τον εαυτό μου να σκέφτεται πάντα την ζωή Π.Δ. και σκεφτόμουν πάντα «εκείνες ήταν εποχές».
Σήμερα βλέπω τη ζωή μου σε τρία διακριτά κομμάτια
Π.Χ (προ χημειοθεραπείας)
Κ.Χ (κατά τη χημειοθεραπεία) και
τώρα απλά ΖΩΗ.
Δύο χρόνια πριν όταν τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία πίστευα πως η ζωή μου προοριζόταν να είναι ΣΚΛΗΡΉ ΚΑΙ ΔΎΣΚΟΛΗ
πως η ζωή μου δεν θα ήταν ποτέ ξανά τόσο καλή όσο Πριν τη Διάγνωση.
Η σπάνια ασθένεια μου είναι χρόνια. Θα την κουβαλάω μαζί μου για μια ζωή.
Αλλά σύμφωνα με τα σοφά λόγια του πατέρα μου :
«Μην κοροϊδεύεις τον εαυτό σου . ΑΥΤΕΣ είναι οι μέρες.»
Αν μου έλεγες πως η ζωή καλυτερεύει -δεν θα σε πίστευα.
Θα σου έλεγα ίσως για σένα, αλλά όχι για τη δική μου ΖΩΗ .
Είμαι μέσα μου τόσο χαρούμενη που διαψεύστηκε ο εαυτός μου.
Αυτές είναι οι ΜΈΡΕΣ φίλοι μου… οι μέρες που έχουμε να ΖΗΣΟΥΜΕ
