Για τον Ανδρέα, τον μικρό μας άγγελο

Η Ιωάννα μας μιλάει γα τον αδερφό της....

Καρκίνος και θάνατος

Ξεκινάω ωμά

Και πονάει , να ακούς για θάνατο και για καρκίνο

Ξέρω τρομάζεις

Ξέρω νομίζεις πως είσαι αθάνατος

Ξέρω δεν πιστεύεις ότι εσύ θα το βιώσεις ποτέ αυτό

Ξέρω θεωρείς δεδομένη την υγεία σου και την ζωή σου παιχνιδάκι

Ξέρω νομίζεις ότι αύριο θα ξυπνήσεις όπως κάθε μέρα ασφαλής

Ξέρω δεν έχεις ιδέα από νοσοκομεία

Ξέρω δεν σου περνά καν από το μυαλό ότι κάποια στιγμή θα βρεθείς εκεί

Ξέρω ακούς για τον καρκίνο αλλά δεν σε αγγίζει..γιατι το «πρόβλημα» το έχει ο άλλος .

Έφυγες τόσο άδικα

Λείπεις ο κόσμος μοιάζει αδιάφορος

Συνεχίζω όμως να δίνω δύναμη σε όσους παλεύουν

ΕΣΥ αδερφέ μου παλεψες σκληρά 

Και σε λίγες μέρες πλησιάζουν τα γενέθλια σου  τα πρώτα σου  γενέθλια που θα είσαι απών από τις ζωές μας ..

Ο ουρανός τώρα λάμπει πιο φωτεινά είμαι σίγουρη θα είσαι το πιο λαμπερό αστέρι

Θυμάμαι τα όνειρα μας τα αστεία μας και τις βόλτες μας ..

Θα συνεχίσω τα ταξίδια που δεν πρόλαβες να πας

Και μέσω της δικής σου μάχης θα δίνω κουράγιο στους ήρωες μας που παλεύουν καθημερινά με τον καρκίνο.

Μην ξεχνάς αύριο μπορεί να το περάσεις εσύ , για αυτό ζήσε , αγάπα και χαμογέλασε δυνατά και με τα μάτια.