«Έρως ανίκατε μάχαν, Έρως, ός εν κτήμασι πίπτεις» ψάλλει ο Χορός στην «Αντιγόνη», όταν φεύγει ο αρραβωνιαστικός της Αίμονας.
Ανίκητος! Όσο και να τον περιφρονούμε, όσο κι αν δειλιάζουμε και αρνούμαστε τη δύναμή του, αυτός είναι πάντα εκεί! Και νικά σε μάχες φυλετικές, εθνικές, θρησκευτικές, ηλικιακές…
Η σπουδαιότερη μάχη όμως που κερδίζει είναι η μάχη με το θάνατο.
Διαβάζουμε, ταξιδεύουμε, δημιουργούμε τέχνη, για να ξεπεράσουμε την οδύνη της ερημιάς μας. Και νάτη εκεί η ερωτική εμπειρία να υπόσχεται τη λύτρωση…
Ναι! Είμαι πεπεισμένη ότι ο Έρωτας νικά το θάνατο.
Αν αρρωστήσεις, να ερωτευτείς! Αυτό μόνο να κάνεις.
Και θα ζήσεις!
Γιατί το αντίδοτο του θανάτου είναι ο έρωτας.
Κάτι γίνεται με τα κύτταρά μας, οι ορμόνες μας επαναλειτουργούν, το δέρμα μας γίνεται φωτεινό και το γέλιο μας γάργαρο.
Ερωτεύσου καλό μου! Τώρα που μπορείς…
το κείμενο είναι της
Xristina DeVega
Έρως ανίκατε μάχαν, Έρως, ός εν κτήμασι πίπτεις
Γιατί το αντίδοτο του θανάτου είναι ο έρωτας. Κάτι γίνεται με τα κύτταρά μας, οι ορμόνες μας επαναλειτουργούν, το δέρμα μας γίνεται φωτεινό και το γέλιο μας γάργαρο.