Νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κλινικής Ογκολογίας, έδειξε ότι οι γονείς και τα αδέλφια των παιδιών με καρκίνο μπορεί να έχουν προβλήματα με άγχος, στρες και άλλα θέματα ψυχικής υγείας πολύ καιρό μετά την αρχική διάγνωση του καρκίνου.
Σύμφωνα με την μελέτη είναι υψηλά τα ποσοστά επισκέψεων σε γιατρό ψυχικής υγείας μεταξύ των μελών της οικογένειας μέχρι και 20 χρόνια αργότερα.
Εξετάστηκαν δεδομένα υγείας για 4.773 μητέρες και 7.897 αδέλφια παιδιών με διάγνωση καρκίνου μεταξύ 1998 και 2014 στο Οντάριο.
Διαπιστώθηκε ότι οι μητέρες των παιδιών με διάγνωση καρκίνου είχαν 40% υψηλότερο ποσοστό επισκεψιμότητας σε γιατρούς σχετικούς με την ψυχική υγεία, σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Τα αδέρφια είχαν 10% υψηλότερο ποσοστό από αυτές τις επισκέψεις στους οικογενειακούς γιατρούς ή τους ψυχιάτρους.
Επιπλέον, αυτά τα αυξημένα ποσοστά παρέμειναν μέχρι και 20 χρόνια μετά την διάγνωση του καρκίνου. (Οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να εξαγάγουν στοιχεία για τους πατέρες.)
«Όταν υπάρχει διάγνωση καρκίνου παιδιών στην οικογένειά σας, φυσικά αυτό θα επηρεάσει την ψυχική σας υγεία. Αυτό που μας εκπλήσσει λίγο είναι ότι ο αυξημένος ρυθμός παρατηρήθηκε αρκετό καιρό μετά την αρχική διάγνωση», δήλωσε ο συγγραφέας και Ογκολόγος Sumit Gupta, συνεργατικός επιστήμονας στο The Hospital for Sick Children στο Τορόντο και βοηθός επιστήμονας στ Ινστιτούτο Κλινικών Αξιολογητικών Επιστημών.
Αναρωτιόμαστε όμως τι γίνεται με τους πατεράδες.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι υπάρχει ανάγκη να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη πρόσβαση των μελών της οικογένειας παιδιατρικών ασθενών με καρκίνο σε πόρους ψυχικής υγείας, δήλωσε ο Δρ Gupta, ο οποίος είναι επίσης αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο.
Παρόλο που ορισμένα νοσοκομεία προσφέρουν επί του παρόντος στήριξη στις οικογένειες, είπε, η επαφή αυτών των οικογενειών με τα νοσοκομεία τείνει να μειώνεται μετά τη λήξη της θεραπείας του παιδιού τους.
Ο Δρ Gupta πρόσθεσε ότι υπάρχει επίσης ανάγκη να διερευνηθούν τρόποι παρέμβασης, ενώ το παιδί εξακολουθεί να λαμβάνει θεραπεία ή αμέσως μετά τη θεραπεία, ώστε να μειώσει τον κίνδυνο των μελών της οικογένειας να βιώσουν αργότερα προβλήματα ψυχικής υγείας.
Η μελέτη, υπό την καθοδήγηση των SickKids και του ICES, χρησιμοποίησε δεδομένα νοσοκομείων και αρχεία γεννήσεων για να εντοπίσει τις μητέρες και τα αδέλφια των παιδιών που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο. Στη συνέχεια, οι ερευνητές εξέτασαν τον αριθμό επισκέψεων σε ψυχίατρο ή οικογενειακό γιατρό για λόγους ψυχικής υγείας – που έγιναν μετά τη διάγνωση ενός παιδιού από τις μητέρες και τα αδέλφια τους, σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Επίσης, εξέτασαν τους αριθμούς των «σοβαρών ψυχιατρικών περιστατικών», που ορίζονται ως επισκέψεις ψυχιατρικών υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, ψυχιατρικές νοσηλείες και αυτοκτονίες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΕΔΩ:
Απειλείται η Ψυχική Υγεία της οικογένειας από τον Παιδιατρικό Καρκίνο
