Ο μικρούλης απο το Μεξικό, διαγνώστηκε με οξεία μυελοειδη λευχαιμία τον Σεπτέμβριο του 2016. Στην αρχή νοσηλεύτηκε στην πόλη του την Τιχουάνα για 5 μήνες.
Ήταν ελεύθερος καρκίνου για 5 μήνες μέχρι το τέρας να επιστρέψει πάλι.
την δεύτερη φορά φορά η λευχαιμία ήταν και στα μάτια του με αποτέλεσμα να χάσει μεγάλο μέρος της όρασης του.
Εξάντλησε τις θεραπευτικές επιλογές στο Μεξικό κι έτσι μαζί με τους αγαπημένους του γονείς πήγαν στις Ηνωμένες πολιτείες αναζητώντας θεραπεία.
Εκεί έλαβε περισσότερο χημειοθεραπεία κι ακτινοβολία στα μάτια του. Κατάφερε να ελέγξει τον καρκίνο ξανά μέσω μεταμόσχευσης μυελού τον οστών ο οποίος δυστυχώς απορρίφθηκε λίγο αργότερα. Μια δεύτερη προσπάθεια μεταμόσχευσης απέτυχε καθώς ο μικρός απέρριψε το μόσχευμα για δεύτερη φορά. Κατά την τρίτη φορά η μητέρα του ήταν έγκυος.
Ρώτησε αν ήταν δυνατόν ο μικρός να λάβει βλαστοκύτταρα από το αγέννητο παιδί της από τον ομφάλιο λώρο.
Στις 21 Νοεμβρίου του 2017 ο μικρός έλαβε βλαστοκύτταρα από τον αδερφό του κι αυτή την φορά πέτυχε. Σε ηλικία μόνο
Σε ηλικία μόνο 7 μηνών ο αδερφός του τον έσωσε.
Ο μικρούλης μας είναι ελεύθερος καρκίνου εδώ και 2.5 χρόνια. Είναι ένας εξαιρετικός επιζών.
Αυτή είμαι εγώ. Αληθινή. Χωρίς φίλτρα. Αυτή είμαι εγώ σήμερα
Όταν κοιτάω πίσω σε παλιές φωτογραφίες σκέφτομαι.. ωχ,ποια είναι αυτή;
Ο καρκίνος έφερε τόσες πολλές αλλαγές...
Για ν´ ακούσεις πουλιά να σου κελαηδάνε,
θα πρέπει να είσαι συνεπής,
στην ώρα και στο σημείο,
που κάθε μέρα θα τους αφήνεις
ένα κομμάτι ψωμί
#aitia_kalou