Είχα κολλήσει λίγο σχετικά με το τι να γράψω. Από τη μια μεριά – ας γιορτάσουμε την επιβίωση. Πέρασα τη δοκιμασία κι είμαι έτοιμη να ξανά ζήσω μωρό μου! Από την άλλη όμως είναι περίεργο να έχουμε μέρα αφιερωμένη μόνο σ’ αυτούς από εμάς που επιβίωσαν, όταν η επιβίωση δεν είναι τόσο επιλογή, αλλά προνόμιο!
Επιβίωσα όταν πολλοί άλλοι δεν τα καταφέρανε. Και δεν είναι επειδή πάλεψα πιο σκληρά από τον διπλανό μου.Απλά ήμουν τυχερή.
Ήμουν τυχερή που ανακάλυψα τον καρκίνο πριν κάνει μετάσταση. Με 80% ποσοστό πολλαπλασιασμού, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι δραματικά διαφορετικό, αν δεν το είχα ανακαλύψει τότε που το ανακάλυψα.
Το είπα στο παρελθόν και θα το πω και πάλι. Αν γνωρίζεις το σώμα σου – αναγνωρίζεις τον κίνδυνο.
Ήμουν τυχερή που είχα έναν τύπο καρκίνου στον οποίο έχει γίνει σημαντική χρηματοδότηση κι έρευνα. Αυτό είναι το παν.
Χωρίς χρηματοδότηση δεν υπάρχει έρευνα. Χωρίς έρευνα δεν υπάρχουν θεραπευτικές επιλογές. Χωρίς θεραπευτικές επιλογές η ελπίδα είναι μικρή.
Θα πρέπει να συνεχίσουμε να είμαστε γενναιόδωροι σε οργανισμούς που εργάζονται προοδευτικά στην εύρεση θεραπείας.
Είμαι τυχερή που έχω πρόσβαση σε ιδιωτικό θεραπευτικό κέντρο , υψηλά εξειδικευμένους επαγγελματίες και κορυφαίους ιατρούς. Και για αυτό θα είμαι πάντα ευγνώμων.
Έτσι εναλλακτικά, σήμερα ας γιορτάσουμε για όλους εμάς που προσβληθηκαμε από καρκίνο.
Τους τυχερούς, τους άτυχους, τη μητέρα, τον αδερφό, την αδερφή η τον φίλο γιατί είμαστε όλοι μέσα σε αυτή την αναθεματισμενη θυελλα.
Στο επεισόδιο αυτό έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες συγγραφείς και θα μοιραστεί μαζί μας την εμπειρία του ως συμπαραστάτης
Αυτή...
Χειρότερος από εκείνον
που δεν σου δίνει τίποτα …
είναι εκείνος που σου δίνει ψίχουλα
και στα «πουλάει» για θησαυρό !
Ξέρετε για ποιουν λέω για εκείνον που...