Πού τοποθετείται μια εθελοντική δράση της κοινωνίας των πολιτών ανάμεσα στην ιδιωτική ιατρική και το Εθνικό Σύστημα Υγείας; Μία στις οκτώ γυναίκες θα παρουσιάσει καρκίνο του μαστού κάποια στιγμή στη ζωή της. Η Επιστημονική Μαστολογική Εταιρεία, Ιαση-Στήριξη «ΕΜΕΙΣ» ιδρύθηκε πριν από τρία χρόνια και υποστηρίζει τη θεραπεία ασθενών με καρκίνο του μαστού οι οποίες ανήκουν σε οικονομικά ευάλωτες ομάδες. Επικεφαλής ο χειρουργός στο νοσοκομείο «Ρέα» Γρηγόρης Ξεπαπαδάκης και μέλη γυναίκες που νίκησαν την αρρώστια και εθελοντές γιατροί.
Το «ΕΜΕΙΣ» έχει περιθάλψει μέχρι σήμερα 52 γυναίκες, έχει πραγματοποιήσει περισσότερους από 2.000 προληπτικούς ελέγχους σε απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας και έχει χορηγήσει υποτροφίες για την παρακολούθηση εξειδικευμένων σεμιναρίων (διεθνώς αναγνωρισμένων από το International Breast Ultrasound School) σε νέους επιστήμονες. Ο κ. Ξεπαπαδάκης σπούδασε Ιατρική στην Ιταλία και από το 1987 εξειδικεύτηκε στον καρκίνο του μαστού, αρχικά στο «Ελενα» και κατόπιν στο Ογκολογικό Ινστιτούτο του Μιλάνου. Από το 1991 εργάζεται σε ιδιωτικές κλινικές στην Ελλάδα, ενώ για ένα διάστημα κατείχε θέση στην κλινική μαστού του ΙΚΑ.
Γιατί, ενώ προσπαθείτε σήμερα να προσφέρετε καλύτερη υγεία σε αδύναμους οικονομικά πολίτες, επιλέξατε τον ιδιωτικό τομέα και όχι το ΕΣΥ;
Προσπάθησα να μπω στο ΕΣΥ, αλλά φαίνεται ότι δεν είχα «άλλα» προσόντα, που δεν ήταν επιστημονικά. Ακόμη και ο καθηγητής μου στο Ιπποκράτειο στη διάρκεια της ειδικότητας, ένας ευλογημένος δάσκαλος, ο Μιχάλης Φιλιππάκης, μου είχε πει τότε: «Παιδί μου, εσύ δεν πρόκειται να βρεις θέση εδώ». Πού να πήγαινα; Στην επαρχία;
Τι πρόβλημα έχει η επαρχία;
Σε ένα περιφερειακό νοσοκομείο, τη μία δεν έχεις αιμοδοσία και την άλλη δεν έχεις αναισθησιολόγο. Στην ουσία είσαι παροπλισμένος ως γενικός χειρουργός. Ανοίγεις… καλόγερους. Οπότε έριξα όλο μου το βάρος στην εκπαίδευσή μου πάνω στο μαστό. Αυτήν τη στιγμή παρακολουθώ γύρω στις 22.000 γυναίκες, οι οποίες με έχουν επισκεφτεί από τότε που ξεκίνησα.
Αρα γίνατε πλούσιος από την Ιατρική;
Δεν είμαι πλούσιος σαν την Αγγελοπούλου, αλλά, δόξα τω Θεώ, δεν μου λείπει τίποτα. Είμαι της άποψης ότι από αυτά που σου δίνονται πρέπει να επιστρέφεις ένα μέρος πίσω αβασάνιστα και αγόγγυστα. Πρέπει να «γυρνάς» πράγματα στο σύμπαν, γιατί το σύμπαν μπορεί και να σε τιμωρήσει. Δεν μπορεί να στέκεσαι μπροστά σε έναν άνθρωπο που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας -και μέσα στην κακοτυχία του «δεν έχει και μία»- και να μην κάνεις τίποτα.
Το «ΕΜΕΙΣ» είναι προϊόν της οικονομικής κρίσης;
Οι οικονομικά αδύναμες γυναίκες πάντα υπήρχαν και εμείς πάντα τις περιθάλπαμε. Απλώς τώρα αυτό το ποσοστό αυξήθηκε. Ερχονται σε εμάς ζευγάρια που καταλαβαίνουμε από την εμφάνισή τους ότι πριν από λίγο καιρό δεν είχαν οικονομικό πρόβλημα. Ελεύθεροι επαγγελματίες που τους κυνηγούν τα χρέη και είναι ανασφάλιστοι. Τι να πεις σε έναν τέτοιο άνθρωπο; Πούλησε το ρολόι σου για να σώσεις τη γυναίκα σου;
Το ΕΣΥ δεν λειτουργεί σε αυτές τις περιπτώσεις;
Γιατί μια γυναίκα που έχει καρκίνο του μαστού και έρχεται να χειρουργηθεί εδώ μπαίνει μέσα την ημέρα της επέμβασης και την άλλη μέρα βγαίνει, ενώ στο ΕΣΥ κάθεται στο κρεβάτι 15 ημέρες;
Κάθεται στο κρεβάτι μέχρι να δώσει φακελάκι;
Δεν νομίζω ότι είναι μόνο το φακελάκι. Τα πράγματα θα μπορούσαν να λειτουργούν καλύτερα. Δεν είναι δυνατόν μια γυναίκα που έχει καρκίνο στο μαστό να θέλει να πάρει μια σειρά για να χειρουργηθεί και να της λένε «έλα σε τρεις μήνες». Αυτό είναι τραγικό. Διότι αυτή η αρρώστια κάνει αναδιπλασιασμό κυττάρων κάθε 90 με 120 ημέρες.
