Ο στόμαχος (κοινώς: το στομάχι) είναι η συνέχεια του οισοφάγου και αποτελεί έναν ευρύχωρο σάκο εντός του οποίου λαμβάνει χώρα η διεργασία της κατάτμησης και της χημικής εξεργασίας της τροφής. Αφού η τροφή λάβει τη μορφή «χυλού» περνάει από τον πυλωρό, το περιφερικό άκρο του στομαχιού, στο 12δάκτυλο και στη συνέχεια στο υπόλοιπο λεπτό έντερο. Εκεί θα κατατμηθεί περαιτέρω και θα απορροφηθούν οι θρεπτικές για τον οργανισμό ουσίες.
Όταν το στομάχι έχει μέτρια πλήρωση, τότε το μήκος του είναι περίπου 25 – 30 εκ. και το πλάτος του 9- 10 εκ. Η ποσότητα τροφής που μπορεί να χωρέσει το στομάχι ποικίλει από 500 έως 2.500 γραμμάρια.
Για ανατομικούς, λειτουργικούς και παθο-φυσιολογικούς λόγους το στομάχι χωρίζεται σε τρεις επιμέρους περιοχές: στο θόλο, το σώμα και το πυλωρικό άντρο.
Επιδημιολογικά στοιχεία
Από επιδημιολογικής άποψης ο καρκίνος του στομάχου παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στις αρχές του 20ου αιώνα αποτελούσε τον πρώτο σε συχνότητα εμφάνισης καρκίνο στον άνθρωπο, με μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους. Μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, όμως, άρχισε μία σταδιακή μείωση της συχνότητας εμφάνισής του, η οποία έλαβε σημαντικές διαστάσεις το τελευταίο τέταρτο του αιώνα, έτσι που στις ημέρες μας στις οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες να είναι ο 9ος σε συχνότητα εμφάνισης στους άνδρες και ο 14ος στις γυναίκες. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία η συνολική μείωση στις αναπτυγμένες χώρες από το 1930 ως τις ημέρες μας έχει φτάσει το 73%. Στον υπόλοιπο όμως κόσμο, η νόσος εξακολουθεί να είναι διαδεδομένη, έτσι σε παγκόσμια κλίμακα βρίσκεται στη δεύτερη θέση μετά τον καρκίνο του πνεύμονα.
Αυτή η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επιδημιολογική πορεία του καρκίνου του στομάχου μέσα στο χρόνο έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον των επιστημόνων, καθώς ο εντοπισμός των αιτιών που την προκάλεσαν θα μπορούσε να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση της καρκινογένεσης και του τρόπου αντιμετώπισής της.
Οι περισσότεροι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτή η σημαντική πτώση της συχνότητας εμφάνισης του συγκεκριμένου καρκίνου στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης θα πρέπει να αποδοθεί στην αλλαγή του τρόπου συντήρησης των τροφίμων και ιδιαίτερα στην ευρεία διάδοση και χρησιμοποίηση των ψυγείων, τα οποία κατέστησαν άχρηστες παλαιότερες πρακτικές, ιδίως εκείνες που στηριζόντουσαν στη χρησιμοποίηση ως συντηρητικού του αλατιού (παστά). Επίσης και οι αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες (π.χ. κατανάλωση μεγαλύτερων ποσοτήτων φρέσκων φρούτων και λαχανικών), αλλά και άλλοι περιβαλλοντικοί παράγοντες πρέπει να έχουν συμβάλει σ’ αυτή την εξέλιξη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
Ευάγγελος Φιλόπουλος
Ο Ευάγγελος Φιλόπουλος είναι Χειρουργός, Διευθυντής Κλινικής Μαστού Αντικαρκινικού Νοσοκομείου «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ» και Πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας,
