Στις 3 Μαϊου μπήκα για άλλη μία φορά στον Άγιο Σάββα για την προγραμματισμένη θεραπεία μου. Τον δεύτερο κύκλο της νέας θεραπείας που ξεκινήσαμε πριν μερικές εβδομάδες…
Η έναρξη της χορήγησης των αντικαρκινικών φαρμάκων ξεκίνησε με καθυστέρηση τριών ημερών λόγω των κακών δεικτών στη νεφρική μου λειτουργία…
Μετά την αλλαγή ενός από τα συστατικά της θεραπείας το οποίο είναι νεφροτοξικό με άλλη πλατίνα η οποία δημιουργεί μεν αιμοτοξικότητα αλλά δεν επιρεάζει τη λειτουργία τη νεφρική λειτουργία, ξεκίνησε η χορήγηση της θεραπείας.
Ταυτόχρονα με τη χορήγηση της θεραπείας, αναπτύχθηκε στην κοιλιά μου πολύ έντονος ασκίτης. Εκτός όμως από την κοιλιά μου, πρήστηκαν πάρα πολύ και τα πόδια, όπως και όλο μου το σώμα από το στομάχι και κάτω…
Κατά συνέπεια, πριν την έξοδο από το Νοσοκομείο υποχρεώθηκα σε νέα παρακέντηση με την οποία αφαιρέθηκαν 6 ολόκληρα λίτρα υγρό από την κοιλιά μου! (καθόλου ευχάριστη αυτή η διαδικασία του τρυπήματος και της βελόνας για τόση ώρα στην κοιλιά, αλλά σίγουρα όταν η «δοκιμασία» ολοκληρώθηκε, αισθάνθηκα πολύ «ξαλαφρωμένος». Πολύ σημαντικό βέβαια είναι και το γεγονός ότι την παρακέντηση έκανε το επιδέξιο και ελαφρύ χέρι της γιατρού μου!).
9 Μαϊου επέστρεψα επιτέλους στο σπίτι μου. Σε κάθε περίπτωση η επιστροφή στο κρεβάτι σου, είναι απόλυτα ανακουφιστική…
Οι μέρες αυτές ήταν πολύ δύσκολες για μένα, καθώς η θεραπεία -όπως φαίνεται- είναι πολύ ισχυρή.
Πέρα από τις ναυτίες -πρώτη φορά τις συναντάω μετά από τόσους μήνες θεραπειών-, η γενική εξέταση αίματος μία εβδομάδα μετά, έδειξε πολύ σοβαρή «λευκοπενία», αλλά και μεγάλη πτώση του αιματοκρίτη και των αιμοπεταλίων.
Χρειάστηκε να αρχίσω ξανά τα ενεσάκια για να ανεβάσω τα λευκά. Αυτό είχε ως συνέπεια να ανεβάσω πυρετό και να πέσω ξανά στο κρεβάτι…
Όλη αυτή η ταλαιπωρία με κράτησε μακριά από τις ενημερώσεις του wincancer.gr…
Προσπάθησα να κρατώ ζωντανή την επικοινωνία μας, μόνο μέσα από τη σελίδα μας στο fb.
Δεν πρέπει βέβαια να παραλείψω, ότι δύο πολύ ξεχωριστές επισκέψεις στο Νοσοκομείο, με τίμησαν ιδιαίτερα και μου έδωσαν ιδιαίτερη χαρά και δύναμη.
Τόσο η μαχητής της ζωής και της κοινωνικής προσφοράς, η πρόεδρος του Συλλόγου στήριξης των καρκινοπαθών Δωδεκανήσου, η Μαρία Κρητικού, αλλά και ο μαχητής Βασίλης Αλιβιζάτος με τίμησαν ιδιαίτερα.
Ο Βασίλης μου έφερε το βιβλίο που έγραψε ο ίδιος, μιλώντας για τη δική του μάχη με τον καρκίνο, κάνοντάς μου μια πολλή ζεστή αφιέρωση.
Η Μαρία επίσης μου έφερε ένα βιωματικό βιβλίο για τον καρκίνο γραμμένο από το Θανάση Σεφερλή, συνοδεύοντάς το επίσης με μια τιμητική αφιέρωση.
Σε κάθε περίπτωση, ζητώ συγνώμη για την καθυστέρηση στην επικοινωνία μας.
Πρώτα ο Θεός, ξαναμπαίνω για θεραπεία στις 26 Μαϊου.
Δεν σας κρύβω ότι κουράστηκα και ότι οι συνέπειες των χημειοθεραπειών με έχουν τσακίσει… Φοβάμαι την επόμενη θεραπεία ότι θα με τσακίσει ακόμα περισσότερο.
Ξέρω όμως ότι αυτές οι θεραπείες είναι τα όπλα μου κατά του καρκίνου!
Περιμένω προφανώς με αγωνία τα αποτελέσματα των εξετάσεων μετά την ολοκλήρωση και του τρίτου κύκλου.
Είμαι σίγουρος ότι με τη βοήθεια του Θεού, με εμπιστοσύνη στους γιατρούς και με την αγάπη σας, στο τέλος όλα θα πάνε καλά!
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!
