«Όταν άκουσα τη διάγνωση ένιωσα τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια μου. Καρκίνος στο κεφάλι; Από πού κι ως πού; Μέρα με τη μέρα χειροτέρευε η κατάσταση κι εγώ δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αυτό συνέβη στον πιο κοντινό μου άνθρωπο, το alter ego μου. Τότε πήρα την απόφαση να μεταφέρω την αδελφή μου από το Μόναχο της Γερμανίας στην Αθήνα, και μάλιστα στο σπίτι μου, προκειμένου να ζήσει τους τελευταίους μήνες της ζωής της μαζί μας. Αυτό σήμαινε ότι την περίοδο που εγώ πάλευα για την πρόκριση στους Ολυμπιακούς του Ρίο κάποιος δικός μου άνθρωπος πάλευε για τη ζωή του. Έζησα αυτή την εμπειρία και πρόκειται για ένα βαθύ τραύμα. Έβλεπα την αδελφή μου να γίνεται ανήμπορη μέρα με τη μέρα και τότε μου γύρισε για τα καλά ο διακόπτης. Εγώ και τα παιδιά μου είδαμε τη ζωή διαφορετικά. Είπαμε «τέρμα, ως εδώ ήταν». Ήθελα πλέον να απολαμβάνω την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία, μια και τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί και δεν είναι δεδομένο. Από τη μια μέρα στην άλλη ανατρέπονται όλα και αν δεν είσαι εσωτερικά έτοιμος, βλέπεις τη ζωή σου να γίνεται σμπαράλια», δήλωσε στους δημοσιογράφους η Σοφία Μπεκατόρου…
