…Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι… Είμαι ένα πλάσμα εφήμερο, αδύναμο, καμωμένο από λάσπη και ονείρατα. Μα μέσα μου νογώ να στροβιλίζουνται όλες οι δυνάμεις του Σύμπαντου…
Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύομαι…
Κάθε σελίδα, κάθε σειρά, κάθε λέξη στην Ασκητική του σοφού Νίκου Καζαντζάκη αποτελεί ύμνο στη ζωή, στην ελευθερία, στην ανθρώπινη ύπαρξη...
