Η τελευταία εβδομάδα ήταν ιδιαίτερα δύσκολη -υπήρχε και η υποχρεωτική καθυστέρηση λόγω τριημέρου-, καθώς οι (καρκινικοί) δείκτες αίματος έδειξαν αύξηση, ενώ παρουσίασα και έντονο πρήξιμο σε κοιλιά και πόδια…
Προφανώς ο γιατρός φοβήθηκε ακόμα και το ενδεχόμενο νέας μετάστασης…
Κάναμε τις αξονικές την Παρασκευή και περιμέναμε -με αγωνία ομολογώ- τα αποτελέσματα την Τρίτη το βράδυ.
«Δόξα το Θεό» το χειρότερο σενάριο δεν επιβεβαιώθηκε!
Φαίνεται ότι αναπτύσσεται βέβαια αμφιτερόπλευρη υπεζωκοτική συλλογή και στο στήθος και στην κοιλιακή χώρα που πρέπει να δούμε από που προέρχεται…
Θα θέλαμε να μην την έχουμε, ούτε αυτή ούτε τη συγκέντρωση υγρού στο ελεύθερο χείλος ζωτικών οργάνων…
Όμως οφείλουμε να συνεχίσουμε τον αγώνα και να την αντιμετωπίσουμε.
Αύριο νέο ραντεβού με το γιατρό, νέο ιατρικό συμβούλιο, νέα έξοδα…και πιθανόν αλλαγή της θεραπείας…
Αλλά είπαμε: αυτός ο Αγώνας δεν είναι κούρσα ταχύτητας, είναι Μαραθώνιος με πολλά εμπόδια.
Συνεχίζουμε τον Αγώνα και στο τέλος θα νικήσουμε!
