Όταν τον Ιούνιο του 1998, οι γιατροί ανακοίνωσαν στους δικούς μου ότι η νόσος είναι πολύ επιθετική, προχωρημένη και μη ιάσιμος, οι γονείς μου εναπόθεσαν τις τελευταίες τους ελπίδες στο Θεό.
Με τη βοήθειά Του και τη συμβολή των πιο ξεχωριστών επιστημόνων, όπως ο γιατρός μου ο Παρασκευάς Κοσμίδης, τελικά τα κατάφερα!
Οι γονείς μου κράτησαν το τάμα τους στο Θεό και ανέγειραν ένα Εκκλησάκι αφιερωμένο στον Άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο, του οποίου η μνήμη εορτάζεται στις 25 Ιανουαρίου, η οποία συμπίπτει με την ημέρα των γενεθλίων μου. 
Το εκκλησάκι ανεγέρθη έξω από το χωριό της μητέρας μου, τη Μεταμόρφωση, Μολάων του Δήμου Μονεμβασίας, εκεί που υπήρχε κάποτε ένας μικρός αμυγδαλεώνας προίκα της μητέρας μου και της θείας μου της αείμνηστης Παρασκευής.
Η μητέρα μου αφοσιώθηκε και αφιέρωσε πολύ προσωπική δουλειά, ενώ ο αείμνηστος πατέρας μου –παρότι είχε ήδη χαλάσει μια περιουσία στο Νοσοκομείο για μένα-, αφιέρωσε στο Εκκλησάκι τις οικονομίες του, όπως συγκινητική ήταν και η συμβολή φίλων και συγχωριανών στην ανέγερση και την αγιογράφηση.
Έτσι στις 11 Σεπτεμβρίου 2004, πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του Αγίου Γρηγορίου, από τον Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιο, μέσα σε κλίμα πολύ βαθιάς συγκίνησης.
Αξίζει να αφιερώσει κανείς λίγο χρόνο για να παρακολουθήσει την τόσο ιδιαίτερη και σπάνια τελετή των εγκαινίων… 
Αν σας βγάλει ο δρόμος μπορεί να πετύχετε τον αγαπημένο Ιερέα της Μεταμορφώσεως, τον παπά Δημήτρη να λειτουργεί εκεί, ή αν θέλετε να ανάψετε ένα κερί καθώς το Εκκλησάκι του Αγίου Γρηγορίου δεν κλειδώνει ποτέ…
1ο Μέρος
2ο Μέρος
3ο Μέρος
